umowa zlecenia

zbieg tytułów do ubezpieczeń, umowa zlecenia

Zbieg tytułów do ubezpieczeń społecznych – jak zgłaszać zleceniobiorcę do ZUS (9 przykładów)

Najpopularniejszą formą zatrudnienia oprócz umowy o pracę jest umowa zlecenia. Często zdarza się, że osoby zawierające umowę zlecenia pozostają w stosunku pracy lub wykonują inną umowę cywilnoprawną. W takim przypadku dochodzi do tzw. zbiegu tytułów do ubezpieczeń społecznych. Aby uniknąć późniejszych negatywnych konsekwencji, takie osoby należy prawidłowo zgłosić do ZUS. Trzeba zatem ustalić, jakim ubezpieczeniom będą podlegać z tytułu zawarcia umowa zlecenia – czy ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu, czy tylko samemu zdrowotnemu.

Ustalając, jakim ubezpieczeniom powinien podlegać zleceniobiorca, należy wiedzieć, czy jest on równocześnie zatrudniony w innej firmie. A jeśli tak to na podstawie jakiej umowy. W tym celu przy zawieraniu umowy, od zleceniobiorcy należy pobrać stosowne oświadczenie.

Jeśli pomimo złożonego oświadczenia zleceniodawca ma jakieś wątpliwości co do danych w nim wykazanych, może w tej sprawie zwrócić się do ZUS na formularzu ZUS USZ.

Następnie zleceniodawca musi ustalić, do jakich ubezpieczeń zgłosić zleceniobiorcę i jakie składki za niego deklarować.

Ważne! Zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego w ZUS dokonuje się na formularzu ZUS ZUA, a wyłącznie do ubezpieczenia zdrowotnego na formularzu ZUS ZZA.

Przed zgłoszeniem zleceniobiorcy do ZUS warto pamiętać o tym, że w przypadku zawarcia umów zlecenia na okres dłuższy niż miesiąc zleceniodawca na bieżąco powinien monitować sytuację zatrudnienia w innym zakładzie. Dlatego zleceniobiorca w przypadku zmiany stanu faktycznego podanego w oświadczeniu, o którym mowa powyżej, powinien poinformować zleceniodawcę. Warto taki zapis wprowadzić do oświadczenia.

Korzyści 

Z komentarza eksperta dowiesz się:

Na jakich zasadach powinna być ubezpieczona osoba zatrudniona na podstawie umowy zlecenia i posiadająca inny tytuł do ubezpieczeń społecznych

  • inną umowę zlecenia,
  • umowę o pracę,
  • działalność gospodarczą,
  • inne zbiegi z umową zlecenia.

Jak w powyższych przypadkach ustalać zbieg tytułów do ubezpieczeń społecznych

Umowa zlecenie z własnym pracownikiem – praktyczne wskazówki i przykłady

Umowa zlecenie z własnym pracownikiem – praktyczne wskazówki i przykłady

Rozliczenia płacowe osoby, która wykonuje umowę zlecenia na rzecz pracodawcy zatrudniającego ją równolegle w ramach umowy o pracę, bywają w praktyce problematyczne. Wymagają one bowiem odpowiedniej znajomości (i umiejętności właściwego zastosowania) reguł kalkulowania składek ZUS i zaliczek podatkowych zarówno od świadczeń pracowniczych jak i tych przysługujących zleceniobiorcom. Sprawdź na przykładach, jak rozliczać umowy zlecenia z własnym pracownikiem w 2022 roku.

Korzyści 

Po przeczytaniu tekstu:

  • będziesz wiedzieć, jakie zmiany w rozliczaniu pracowników uwzględnić po Polskim Ładzie 2.0.
  • sprawdzisz na przykładach, jak rozliczać umowę zlecenie z własnym pracownikiem.

Jak rozliczać podatkowo należności wypłacane pracownikom z Ukrainy

Polska od wielu lat jest krajem, do którego przybywają osoby z Ukrainy w celu podejmowania pracy zarobkowej. Liczna obywateli tego kraju znacznie zwiększyła się w związku z konfliktem zbrojnym na jego terytorium. Spowodowało to uproszczenie wielu różnych przepisów, w tym także podatkowych. Sprawdź, jak rozliczać ukraińskich pracowników i zleceniobiorców po zmianach obowiązujących w tym zakresie regulacji.   

Sposób opodatkowania zarobków obywatela Ukrainy w Polsce przede wszystkim będzie zależał od jego miejsca zamieszkania do celów podatkowych. Na gruncie obowiązujących w tym zakresie przepisów krajowych zasadą jest, że osoby fizyczne, które mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski – podlegają tutaj obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Jest to tzw.  nieograniczony obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o PIT. Przy czym za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski uważa się osobę fizyczną, która:

  • ma tutaj centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
  • przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Według organów podatkowych przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd. (tak np. dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 10 września 2020 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.491.2020.2.RR)

Korzyści 

Po przeczytaniu tekstu dowiesz się m.in.:

  • co wpływa na posiadanie miejsca zamieszkania do celów podatkowych
  • dlaczego przy rozliczaniu cudzoziemców ważny jest certyfikat rezydencji
  • jak oświadczyć płatnikowi posiadanie miejsca zamieszkania w Polsce
  • kiedy Ukrainiec nie musi składać zeznania rocznego PIT
  • jakie skutki ma przekroczenie przez obcokrajowca 183 dni pobytu na terytorium RP