ewidencja księgowa

 Obowiązkowi uiszczania opłat na składki ZUS podlegają osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, wspólnicy spółek osobowych i wspólnicy w jednoosobowych spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością. Wspólnicy w spółkach z o. o. czy spółkach akcyjnych nie podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z uwagi na sam fakt bycia wspólnikiem. Jednak mogą być objęci obowiązkowymi składkami na ZUS, jeśli powiązani są ze spółkami umowami o pracę lub umowami cywilnoprawnymi.

Spółka jawna ma obowiązek odprowadzania składek ZUS za pracowników zatrudnionych w spółce. Natomiast składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz FP za wspólników mogą być opłacane ze środków spółki na podstawie udzielonego upoważnienia.

Zapisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 18 ust 1 pkt 1 i 7) dotyczące możliwości odliczenia darowizny od podatku dochodowego określają, że można odliczyć darowizny:

1.    przekazane na cele zawierające się w sferze zadań publicznych (określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie),
- organizacjom tj. stowarzyszeniom i\lub fundacjom o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy,
- prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych określonych w tej ustawie.

2.    przekazane na cele kultu religijnego.

Od podstawy opodatkowania można odliczyć darowizny w kwocie nie wyższej niż 10% uzyskanego dochodu.

W pytaniu nie ma informacji, czy zakup, mimo wskazania osoby fizycznej jako nabywcy, jest związany z prowadzoną działalnością oraz czy realizowany jest dla celów działalności opodatkowanej VAT. Zauważmy, że nabywca (czyli osoba fizyczna) faktycznie nabywa towar i dla sprzedawcy jest jedyną stroną transakcji. Płatnik (czyli  w tym przypadku sp. z o.o.) jedynie płaci za towar, lecz nie jest dla sprzedawcy stroną transakcji. Płatnik nie jest też stroną transakcji w ujęciu podatkowym. Dane płatnika mogą, lecz nie muszą, znaleźć się na fakturze, i nie mogą zastąpić one danych nabywcy, których obowiązek wskazania wynika wprost z ustawy o VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę, można przyjąć że wydatek na zakup leku nie będzie stanowił dla spółki kosztu uzyskania przychodu, ani podstawy do odliczenia VAT naliczonego.

Zapisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 18 ust 1 pkt 1 i 7) dotyczące możliwości odliczenia darowizny od podatku dochodowego określają, że można odliczyć darowizny:

1.    przekazane na cele zawierające się w sferze zadań publicznych (określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie),
- organizacjom tj. stowarzyszeniom i\lub fundacjom o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy,
- prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych określonych w tej ustawie.

2.    przekazane na cele kultu religijnego.

Od podstawy opodatkowania można odliczyć darowizny w kwocie nie wyższej niż 10% uzyskanego dochodu.

Budynek mieszkalny, budynek garażowo-gospodarczy oraz grunt będą stanowiły trzy odrębne środki trwałe. Wynika, to z różnej klasyfikacji według przepisów rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT). Dodatkowo jest to związane z różnymi zasadami amortyzacji, gdyż:

- grunty (z wyjątkiem gruntów służących wydobyciu kopalin metodą odkrywkową) nie podlegają amortyzacji– ani bilansowej, ani podatkowej,

- budynek mieszkalny będzie podlegał jedynie amortyzacji bilansowej,

- budynek garażowo-gospodarczy będzie podlegał zarówno amortyzacji bilansowej, jak i podatkowej.

Jeśli w akcie notarialnym wyszczególniono ceny zakupu dla ww. składników majątku, będą one podlegały ujęciu w ewidencji według tych cen (z uwzględnieniem kosztów związanych z zakupem). W sytuacji gdy wyszczególniono jedynie cenę zakupu gruntu, oraz łączną cenę budynków, możliwe jest ustalenie ceny zakupu poszczególnych budynków z zastosowaniem klucza podziałowego na przykład w postaci powierzchni użytkowej.

W ustawach podatkowych nie zdefiniowano pojęcia kosztów bezpośrednich związanych z przychodami.

Przyjmuje się jednak, iż koszt należy uznać, za bezpośredni, jeżeli:

- koszt można wprost przypisać do osiągniętego konkretnego przychodu,

- da się ustalić, kiedy i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Jeśli te warunki nie są spełnione, mamy do czynienia z kosztem pośrednim.

Powyższe jest zgodne zarówno ze znaczeniem językowym pojęcia kosztu bezpośredniego, jak i praktyką organów podatkowych.

Oczywiście podział na koszty bezpośrednie i pośrednie uzależniony jest od specyfiki i charakteru prowadzonej działalności.