Sprzedaż wierzytelności własnej – skutki w VAT i księgowanie

Zauważmy, że zgodnie z art. 509 Kodeksu cywilnego wierzytelność stanowi prawo majątkowe, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego. Wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią, chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Można zatem powiedzieć, że wierzytelność jest więc prawem majątkowym, będącym przedmiotem obrotu gospodarczego.

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony postanowiły inaczej (art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego).