Dla pracownika, wpłaty do PPK, przekazane do instytucji finansowej, są przychodem ze stosunku pracy. Jeżeli wynagrodzenie pracownika jest opodatkowane za granicą, to tak samo opodatkowane są wpłaty do PPK.
Pytanie:Prowadzę działalność i zatrudniam 2 pracowników. Czy deklaracje pracowników o rezygnacji z PPK mają być przechowywane w firmie, czy należy dokonać zgłoszenia tego faktu?
Pracodawca zatrudniający ponownie osobę, którą zapisał wcześniej do PPK, nie musi pytać jej czy chce oszczędzać w tym programie. Jeśli przed odejściem z pracy nie złożyła deklaracji o rezygnacji, to już od pierwszego wynagrodzenia wypłaconego jej po powrocie do pracy powinien naliczyć wpłaty do PPK.
Wpłaty do PPK to określony procent wynagrodzenia uczestnika PPK. Oblicza się je od wynagrodzenia, czyli zasadniczo od podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Jeżeli dane świadczenie niepieniężne nie jest wyłączone z tej podstawy, to również wartość tego świadczenia jest wynagrodzeniem, od którego należy obliczać wpłaty do PPK.
Pracodawca nalicza wpłaty do PPK także od wynagrodzenia wypłacanego uczestnikowi PPK już po ustaniu zatrudnienia. Nie dotyczy to sytuacji, gdy uczestnik PPK złożył deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK.
Przepisy nie przewidują możliwości wstecznego dokonywania wpłat do PPK w sytuacji, w której podmiot zatrudniający nie dopełnił tego obowiązku w ustawowym terminie.
Po zmianie pracy, dotychczas zgromadzone oszczędności w PPK mogą zostać przeniesione na nowy rachunek PPK za pośrednictwem nowego pracodawcy. Taki transfer oszczędności inicjuje złożenie przez uczestnika PPK oświadczenia o zawartych w jego imieniu umowach o prowadzenie PPK.
Osoba zatrudniona staje się uczestnikiem PPK, w momencie zawarcia dla niej umowy o prowadzenie PPK i pozostaje uczestnikiem PPK nawet jeśli przestaje dokonywać wpłat do programu, czy też zmieni się jej tytuł do ubezpieczeń społecznych lub obowiązek podlegania tym ubezpieczeniom.
Wpłaty do PPK, w części sfinansowanej przez pracodawcę, stanowią dla niego koszty uzyskania przychodów. Są one kosztami w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem terminowego przekazania ich do instytucji finansowej.
Dla zatrudnionego można zawrzeć umowę o prowadzenie PPK tylko, jeśli podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu wskazanego w ustawie o PPK. Po zawarciu tej umowy nie ma już znaczenia zmiana tytułu do ubezpieczeń.
W Pracowniczych Planach Kapitałowych oszczędzać mogą nie tylko osoby zatrudnione na podstawie stosunku pracy, ale także na przykład zleceniobiorcy czy chałupnicy (osoby wykonujące pracę nakładczą). Warto o tym wiedzieć, ponieważ nie zawsze mamy możliwość zatrudnienia na etacie.
Środki zgromadzone w pracowniczych planach kapitałowych stanowią prywatną własność uczestnika PPK. Oznacza to m.in., że to on decyduje o sposobie ich wykorzystania nawet w razie śmierci.
Pracownicze Plany Kapitałowe (PPK) to dobrowolny system oszczędzania na jesień życia, dostępny dla osób zatrudnionych, które ukończyły 18. rok życia, ale nie ukończyły 55 lat. Jest to program, którym powinni interesować się także już bardzo młodzi ludzie, gdyż im wcześniej każdy z nas zaczynie oszczędzać, tym więcej środków będzie mieć do dyspozycji w przyszłości. A co ze studentami?
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.
/WiedzaiPraktyka
/wip
/WiedzaiPraktyka
/wip