Pytanie: Firma budowlana chce wysłać na prowadzoną budowę na Słowacji pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę na pół etatu. Jeśli jest to 1/2 etatu to czy w tym przypadku tym pracownikom przysługuje zwrot kosztów podróży służbowej w pełnej wysokości czy też proporcjonalnie do etatu? Czy, jeżeli jest to pracownik, dla którego jest to pierwsza praca i jest zatrudniony na 1/2 etatu to czy wynagrodzenie zasadnicze musi wynosić w jego przypadku, co najmniej 510, 40 zł brutto? Czy w tej sytuacji odprowadzana jest składka na Fundusz Pracy?

Odpowiedź:

Pracownikom delegowanym za granicę należą się diety i inne należności z tytułu podróży służbowej bez względu na wymiar etatu w pełnej kwocie. Wysokość wynagrodzenia minimalnego wskazanego w pytaniu dla pracownika zatrudnionego na 1/2 etatu po raz pierwszy w 1 roku pracy jest prawidłowa. Składka na Fundusz Pracy od tego pracownika nie musi być opłacana, gdyż jego wynagrodzenie jest niższe od kwoty minimalnej, określonej ustawowo

1. Diety z tytułu podróży służbowej

Pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Zasada ta jest niezależna od wymiaru etatu danego pracownika, co oznacza, że każdemu pracownikowi, z tytułu delegacji służbowej przysługuje zwrot kosztów związanych z podróżą i diety w pełnej wysokości – na zasadach określonych w przepisach płacowych obowiązujących u pracodawcy, lub w umowie o pracę, (jeżeli takich przepisów pracodawca nie musi wydawać), a jeżeli takich postanowień nie określono – na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. nr 236, poz. 1991, ze zm.), jeżeli dotyczy to wyjazdu służbowego za granicę.

2. Minimalne wynagrodzenie za pracę w pierwszym roku pracy

Co do wysokości wynagrodzenia, to wysokość wynagrodzenia pracownika w okresie jego pierwszego roku pracy nie może być niższa niż 80 % wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, przy czym do okresu pracy (pierwszego roku) wlicza się wszystkie okresy, za które była opłacana składka na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne, z wyłączeniem okresów zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego. A zatem nawet, jeżeli pracownik był zatrudniony na podstawie np. umowy zlecenia, od której odprowadzono składki ZUS, to ten okres zalicza się do okresu pracy, od którego zależy możliwość zastosowania obniżonego wynagrodzenia minimalnego.

Jeżeli pracownik jest zatrudniony na niepełny etat, to wysokość minimalnego wynagrodzenia ustala się w kwocie proporcjonalnej do liczby godzin pracy przypadającej do przepracowania przez pracownika w danym miesiącu, biorąc za podstawę wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę. Dotyczy to też pracownika zatrudnianego pierwszy raz z obniżoną płacą minimalną do 80%. Kwota wynagrodzenia wskazana w pytaniu dla pracownika zatrudnionego na 1/2 etatu po raz pierwszy w życiu, w 1 roku jest, więc prawidłowa.

3. Obowiązkowe składki na FP

Obowiązkowe składki na Fundusz Pracy, ustalone są od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca, co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę (w tym i obniżone wynagrodzenie minimalne). Składkę na Fundusz Pracy płaci się, zatem, tylko wtedy, kiedy podstawa, od której opłaca się składki na ubezpieczenia społeczne, jest równa lub wyższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę brutto. Jeżeli kwota wynagrodzenia jest niższa od kwoty minimalnej wynikającej z przepisów o wynagrodzeniu minimalnym, składka nie musi być płacona.

- art. 77⁵ ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94),
- art. 6 ust. 1 i ust.2 oraz art. 8 ustawy z 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. nr 200, poz. 1679 ze zm.),
- art. 104 ust. 1 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. nr 69, poz. 415, z późn. zm.).

Tekst opublikowany:

10 lipca 2009 r.

Autor: Michał Culepa

prawnik, specjalista z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, współpracownik merytoryczny największych wydawnictw prawniczych. Doświadczony trener i wykładowca.