Przedsiębiorcy ponoszą koszty rozłożone w czasie, a więc te, które nie zamykają się w ramach jednego roku podatkowego (kalendarzowego). Jako przykład tego rodzaju kosztów wskazać można koszty wykupu licencji na programy komputerowe, ubezpieczeń czy prenumeraty. Wydatki te stanowią koszty pośrednie, a więc także dotyczące takich składników kosztów, które nie mogą być bezpośrednio odnoszone do wytworzonych wyrobów lub usług i nie można ich przyporządkować poszczególnym nośnikom na podstawie pomiarów czy dowodów źródłowych. Jak rozliczać takie wydatki?
Koszt wytworzenia produktu obejmuje koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym produktem oraz uzasadnioną część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem tego produktu. Definicję tę zawiera art. 28 ust. 3 ustawy o rachunkowości. W jaki sposób jednak ustalić nie tylko wartość kosztów bezpośrednich i pośrednich, ale też moce produkcyjne i zastosować tę wiedzę w praktyce? Odpowiedź na to pytanie daje KSR 13.
Podatnik czasami ponosi wydatki, które z punktu widzenia jego działalności są bilansowo nieistotne. Czy może jednorazowo ująć w koszty podatkowe koszty pośrednie nieistotne, które dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, bez konieczności rozliczania ich w czasie?
Podatnicy często ponoszą wydatki, które z punktu widzenia ich działalności są bilansowo nieistotne. Czy jest możliwe jednorazowe ujęcie w koszty podatkowe kosztów pośrednich nieistotnych, które dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, bez konieczności rozliczania ich w czasie?
Bilansowy sposób rozliczania kosztów pośrednich poprzez ich rozliczenie w czasie nie może determinować podatkowego ujęcia tego rodzaju wydatków – potwierdził po raz kolejny NSA.
Niedawno NSA wydał kontrowersyjny wyrok dotyczący rozliczania kosztów pośrednich. Sprawdź, jakie ma on dla Ciebie konsekwencje.
Od przyszłego roku wejdzie w życie obszerna nowelizacja ustaw o podatku dochodowym, wprowadzająca wiele niekorzystnych dla przedsiębiorców zmian. Dotyczy to zwłaszcza podatników podlegających przepisom ustawy o CIT.
Pierwotny projekt zmian w ustawie o PIT i CIT zakładał doprecyzowanie przepisów w zakresie dnia poniesienia kosztu. Najnowsza wersja nie zawiera tego rozwiązania. Dowiedz się więcej.
Jednoznaczne powiązanie momentu zaliczenia danego kosztu do kosztów podatkowych z momentem jego księgowego rozliczenia – to jedna ze zmian, jaką zakłada najnowszy projekt zmian w podatkach dochodowych. Czy skończą się wątpliwości księgowych? Co w praktyce oznacza ta zmiana?
Ustawa o rachunkowości wskazuje, że w księgach rachunkowych należy ująć wszystkie zdarzenia dotyczące okresu sprawozdawczego. W szczególności dotyczy to ujęcia kosztów. Przy czym kierować się tu należy m.in. zasadą memoriału i współmierności przychodów i kosztów.
Samo prawo bilansowe nie zawiera definicji kosztów bezpośrednio i pośrednio związanych z przychodami osiągniętymi w danym okresie, ale to właśnie zasady wskazane w art. 6 uor wskazują, jak należy postępować rozpoznając koszty w księgowości.
Sprawdź też:
Przy rozliczaniu kosztów pośrednich decydujące znaczenie mają zapisy księgowe
Dla celów podatkowych koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodem rozpoznaje się z chwilą ich ujęcia w ewidencji rachunkowej. A więc z chwilą ujęcia ich w ciężar kont o charakterze wynikowym, czyli takich które mają wpływ na ustalenie prawidłowego wyniku finansowego podmiotu.
O momencie ujęcia kosztu pośredniego dla celów podatkowych, decyduje moment, w którym koszt ten zostanie ujęty w rachunku zysków i strat spółki – potwierdził dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.
/WiedzaiPraktyka
/wip