Nowelizacja Kodeksu pracy - koszty świadczenia pracy zdalnej bez PIT

Dotychczas praca zdalna funkcjonowała w krajowych przepisach jako rozwiązanie tymczasowe, wprowadzone w związku epidemią koronawirusa. Formalną podstawą do jej świadczenia były zapisy ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. Dopuszczono ją na czas epidemii COVID-19 oraz w okresie 3 miesięcy po dniu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19.

Jednakże procedowana w Sejmie nowelizacja Kodeksu pracy zakłada wprowadzenie do tej  ustawy na stałe pracy zdalnej. Z projektu wynika, że wykonywanie takiej pracy będzie się odbywać na podstawie porozumienia zawartego między pracodawcą a pracownikiem. Przy czym pierwszy ze wskazanych podmiotów nie tylko będzie miał obowiązek zapewnienia pracownikowi szkoleń i pomocy technicznej niezbędnych do wykonywania takiej pracy, ale również będzie musiał zapewnić tej osobie odpowiednie materiały i narzędzia pracy, w tym urządzenia techniczne, niezbędne do wykonywania pracy zdalnej (np. laptop, drukarkę, telefon komórkowy itp.). To samo dotyczy instalacji, serwisu oraz konserwacji tych narzędzi (urządzeń technicznych).

Powinnością pracodawcy będzie również pokrywanie kosztów energii elektrycznej oraz usług telekomunikacyjnych niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej (związanych np. z dostępem do Internetu, czy kosztów służbowych rozmów telefonicznych). Zasady porywania tych kosztów, a także ewentualnego zwrotu innych wydatków przez pracodawcę – powinny być określone w porozumieniu zawartym z pracownikiem lub w stosownym regulaminie.

Nowelizacja – która według założeń jej autorów ma wejść w życie w sierpniu 2022 roku – przewiduje również zmiany o charakterze podatkowym. Taki charakter ma wprowadzenie do Kodeksu pracy artykułu 67²⁵, zgodnie z którym  zapewnienie przez pracodawcę materiałów i narzędzi pracy, w tym urządzeń technicznych, niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej, pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem pracy zdalnej przez pracownika, a także wypłata tej osobie ekwiwalentu pieniężnego lub ryczałtu – nie będzie stanowić dla niej przychodu w rozumieniu ustawy o PIT.

Według projektodawców wspomnianych rozwiązań, za takim potraktowaniem omawianych świadczeń – w zakresie, w jakim na podstawie porozumienia zawartego z pracownikiem pracodawca zwraca np. koszty energii elektrycznej czy dostępu do Internet – przemawia fakt, że są to koszty bezpośrednio związane z „eksploatacją” sprzętu niezbędnego do wykonywania pracy zdalnej.

• projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 2335).