Czy pracodawca, określając tworzone w swojej firmie stanowiska pracy, może opierać się na klasyfikacji zawodów i specjalności?

Pytanie: Zatrudniamy osoby na stanowisku pomocy księgowej oraz księgowej. Proszę o informację, czy istnieją jakieś przepisy, które regulują nazewnictwo stanowisk pracy związanych z księgowością i działem kadr i płac? Kiedy można wpisać w umowie o pracę stanowisko główny księgowy, pomoc księgowej, starsza albo młodsza księgowa, kadrowa itp.? Czy osoba, która pracuje już dłuższy czas w księgowości, to pomoc księgowej czy młodsza księgowa, a może starsza księgowa, albo po prostu księgowa, jak to określić? Jaką podać nazwę stanowiska pracy dla osoby, która nie ma wykształcenia w kierunku płac i kadr, poza jednym kursem w tej sprawie, a jest bardzo dobrym praktykiem w tej dziedzinie? Czy nazwy stanowisk pracy to wyobraźnia i twórczość pracodawcy? Czy jest jakiś konkretny akt normujący tę kwestię? Sprawdź, jaka jest odpowiedź eksperta.

Odpowiedź: Pracodawca, określając, nazywając tworzone w swojej firmie stanowiska pracy, może opierać się na klasyfikacji zawodów i specjalności.
Moim zdaniem nazewnictwo stanowisk pracy to nie tylko twórczość i wyobraźnia pracodawcy.
W celu ujednolicenia nazewnictwa zawodów i specjalności występujących na rynku pracy stworzono klasyfikację zawodów i specjalności. Klasyfikacja ta została zawarta w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z 8 grudnia 2004 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz.U. nr 265, poz. 2644 z późn. zm.).

Choć klasyfikacja ta została stworzona przede wszystkim na potrzeby pośrednictwa pracy i poradnictwa zawodowego, prowadzenia analiz rynku pracy, szkolenia zawodowego, to uważam, że pracodawca, określając, nazywając tworzone w swojej firmie stanowiska pracy, powinien opierać się na tej klasyfikacji. Klasyfikacja ta została oparta m.in. na poziomie wykształcenia. Zawody podzielono na specjalności, które wymagają dodatkowej wiedzy i umiejętności zdobytych w wyniku np. dodatkowego szkolenia lub praktyki.

Pracownicy biurowi (pracownik do spraw osobowych kod 419103) to grupa IV klasyfikowanych zawodów. Grupa ta charakteryzuje się m.in. 2. lub 3. poziomem kwalifikacji odniesionym do poziomu wykształcenia. Drugi poziom to wykształcenie uzyskiwane w gimnazjum, liceum, szkole zasadniczej. Trzeci poziom to wykształcenie uzyskiwane w szkole policealnej, technikum.
Specjalista do spraw kadr (kod 241307) i specjalista do spraw wynagrodzeń (kod 241306) to 4. poziom kwalifikacji odniesiony do wykształcenia wyższego. Księgowi (księgowy samodzielny kod 343201) to 3. poziom kwalifikacji. Klasyfikacja ta nie definiuje np. stanowiska młodszy księgowy, główny księgowy. Myślę, że to może określić sam pracodawca w zależności od zakresu obowiązków powierzonych pracownikowi lub stażu jego pracy.
Podstawa prawna: rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z 8 grudnia 2004 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz.U. nr 265, poz. 2644 z późn. zm.).

Autor: Ewa Strzałkowska, doradca w zakresie prawa pracy

Odpowiedź udzielona: 20 kwietnia 2008 r.