Pytanie: Nasz pracownik do kwietnia 2007 r. zatrudniony był na umowę o pracę w wymiarze 1/2 etatu. Od maja 2007 r. zatrudniony został w pełnym wymiarze czasu pracy. W grudniu 2007 r. pracownik ten korzystał ze zwolnienia lekarskiego. Pracownik w lutym 2007 r. otrzymał trzynastkę za pracę na 1/2 etatu. Obliczając zwolnienie lekarskie, będę brała podstawę ze pełne miesiące po zmianie wymiaru czasu pracy, tj. od maja do listopada 2007 r. Czy w związku z tym otrzymaną w lutym trzynastkę należy uwzględnić w podstawie wyliczenia zwolnienia lekarskiego, a jeśli tak, to czy należy ją przeliczyć do nowego wymiaru czasu pracy. Sprawdź, jaka jest odpowiedź eksperta.

Odpowiedź: Zasady ustalania podstawy wymiaru świadczeń z ubezpieczenia chorobowego są uregulowane ustawą z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm., dalej: ustawa chorobowa).

Jeśli w wyniku zmiany umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, zwiększył lub zmniejszył się wymiar czasu pracy, to podstawę wymiaru zasiłku chorobowego pracownika stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy.

Warunek: zmiana ta musi nastąpić w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy lub w miesiącach przyjmowanych do ustalenia podstawy wymiaru świadczenia chorobowego (art. 40 ustawy chorobowej).

Pracownik zatrudniony do 30 kwietnia 2007 r. na 1/2 etatu z pensją 1.750 zł został od 1 maja 2007 r. zatrudniony na cały etat. Jego wynagrodzenie podwyższono do 3.500 zł. W grudniu 2007 r. pracownik zachorował i przez 5 dni przebywał na zwolnieniu lekarskim. Do obliczenia podstawy wymiaru jego zasiłku chorobowego należało przyjąć przeciętne wynagrodzenie wypłacone mu za okres od 1 maja 2007 r. do 30 listopada 2007 r. – czyli 3.500 zł (pomniejszone za okres od maja do czerwca o 18,71%, a za okres od lipca do listopada o 15,71%). Wynagrodzenie za poprzednie miesiące nie powinno być brane pod uwagę.

Proszę pamiętać, że zmiana wymiaru czasu pracy pracownika w okresie ostatnich 12 miesięcy poprzedzających powstanie niezdolności do pracy albo nawet w miesiącu powstania tej niezdolności powoduje, że do podstawy wymiaru zasiłku należy przyjąć wynagrodzenie pracownika ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy.

Zasada ta ma odpowiednio zastosowanie także do składników przysługujących za okres roku.

Składnik wynagrodzenia przysługujący za okres roczny (np. trzynastkę”) należy przyjąć w kwocie przeliczonej odpowiednio do nowego wymiaru czasu pracy.

Pracownik do 30 kwietnia 2007 r. był zatrudniony na 1/2 etatu. Natomiast od 1 maja 2007 r. jest zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy. W grudniu 2007 r. parę dni chorował. Pracownik, poza wynagrodzeniem miesięcznym, otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie roczne, tzw. trzynastkę, wypłacane w lutym. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego z ubezpieczenia przysługującego pracownikowi w grudniu stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres od maja do listopada 2007 r., czyli po zmianie wymiaru czasu pracy. Do wynagrodzenia z tego okresu należy doliczyć dwukrotność kwoty trzynastki naliczonej za rok poprzedni.

Podstawa prawna: ustawa z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.).

Autor: Krystyna Tymorek, radca prawny

Odpowiedź udzielona: 12 marca 2008 r.