Osoby oddelegowane do pracy w innej miejscowości, którym szef zapłaci za lokum, nie uzyskują z tego tytułu przychodu – takie jest stanowisko NSA.
Sąd wyjaśnił, że przysporzenie musi mieć indywidualnie określoną wartość dla tego, kto je uzyskuje.
Osoby oddelegowane do pracy w innej miejscowości, którym szef zapłaci za lokum, nie uzyskują z tego tytułu przychodu – wyjaśnił Naczelny Sąd Administracyjny.
Sprawa dotyczyła spółki, którejpodstawową działalnością stanowią usługi w zakresie montażu, remontów i konserwacji urządzeń oraz instalacji energetycznych. Firma zamierza wysyłać pracowników do pracy w innej miejscowości w formie przeniesienia służbowego. Zatrudnieni będą mieli zapewnione bezpłatne miejsca noclegowe. Spółka wyjaśniła, że nie może z góry określić, jak długo i ilu pracowników będzie brało udział przy danym projekcie.
Wątpliwości dotyczyły tego, czy w przypadku oferowania bezpłatnych noclegów dla pracowników powstanie dla nich przychód podatkowy.
Przedsiębiorca, który zamierza przekazać zatrudnionym jabłka, poniesione na ich zakup wydatki może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli owoce będą dostępne dla wszystkich, a nie przypisane indywidualnie pracownikowi, wartości świadczenia nie trzeba doliczać do przychodu osób zatrudnionych.
Przedsiębiorca postanowił w ramach akcji PR wesprzeć polskie sadownictwo. Zamierza kupić jabłka i rozdać je pracownikom. Czy można taki wydatek zaliczyć do kosztów podatkowych? – pyta Czytelnik.
Opłacony przez szefa abonament za świadczenia z medycyny pracy i profilaktyki niezbędnej ze względu na warunki pracy i profil działalności firmy nie stanowią podstawy do naliczania PIT dla osób zatrudnionych.
O interpretację wystąpiła firma, która zgodnie z regulaminem wynagradzania zapewnia pracownikom pakiet medyczny. Obejmuje on świadczenia z zakresu medycyny pracy, profilaktyki medycznej ustalone zgodnie z warunkami pracy i profilem działalności według PKD firmy, pakiet indywidualny, a także pakiet rodzinny.
Opłata za usługi jest ustalona w formie miesięcznego abonamentu, który ma charakter ryczałtowy, bez względu na ilość wykorzystanych przez pracowników usług medycznych.
Tylko za pakiet rodzinny pracownik płaci w całości koszty abonamentu.
W pozostałym zakresie większość opłat ponosi pracodawca, a osoby zatrudnione mają potrącane 1 zł z wynagrodzenia.
Spółka nie była pewna, czy koszty abonamentu ponoszone przez pracodawcę i pracownika za świadczenia w zakresie medycyny pracy i profilaktyki medycznej niezbędnej ze względu na warunki pracy stanowią przychód pracownika i powinny stanowić podstawę naliczania PIT.
Wręczone pracownikom karty multisport w całości sfinansowane ze środków ZFŚS, do 380 zł w danym roku są zwolnione z PIT. Jeżeli wartość karnetu jest większa, opodatkowaniu podlega nadwyżka uzyskanego przychodu ponad ustawowy limit.
Zgodnie z generalną zasadą, wszystko co pracownik otrzymuje od pracodawcy stanowi dla niego przychód związany ze stosunkiem pracy lub stosunkami pokrewnymi i powinno zostać opodatkowane PIT. Warto pamiętać, że przekazując pracownikom karty multisport można skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania, jeżeli takie karty są w całości finansowane ze środków ZFŚS oraz ich wartość w danym roku podatkowym nie przekracza 380 złotych. Jeżeli wartość kart jest większa niż 380 złotych, opodatkowaniu podlega nadwyżka uzyskanego przychodu ponad wskazany limit.
Natomiast możliwość uznania wydatków na finansowanie pakietów sportowych, za koszty uzyskania przychodu w sytuacji, gdy są one pokrywane ze środków obrotowych pracodawcy budzi pewne wątpliwości.
Dowóz do pracy i abonamenty medyczne dla pracowników podlegają PIT. Przepisy w tym względzie są zgodne z konstytucją – orzekł 8 lipca 2014 r. Trybunał Konstytucyjny.
Wczoraj Trybunał Konstytucyjny zajął się wnioskiem złożonym przez Konfederację Lewiatan. Chodziło o sprawdzenie zgodności z Konstytucją przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie których mogą być opodatkowane tzw. świadczenia pozapłacowe.
Trybunał wyjaśnił, że art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 3 w związku z art. 11 ust. 2-2b ustawy o PIT, rozumiane w ten sposób, że „inne nieodpłatne świadczenie" oznacza wyłącznie przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości, otrzymane przez pracownika, są zgodne Konstytucją.
Oddelegowane na imprezę sportową osoby zatrudnione promują wizerunek firmy. W konsekwencji wydatki poniesione na rzecz pracowników reprezentujących przedsiębiorstwo w branżowych zawodach nie stanowią dla nich przychodu podlegającego PIT.
Wydana interpretacja dotyczyła pracowników nadleśnictwa, którzy pojechali na zwody strzeleckie, a także na inne branżowe imprezy sportowe. W takich zawodach bierze udział wyznaczona grupa pracowników. Osoby zatrudnione występują w strojach z logo nadleśnictwa. Nadleśnictwo ponosi koszty organizacji imprezy, a także wyżywienia, noclegów, przewozu pracowników, strojów itp.
Udział podwładnych w takich zawodach odbywa się po godzinach pracy lub w dni wolne.
Dodatkowe świadczenia na rzecz pracownika niewynikające z obowiązujących przepisów BHP, nie korzystają ze zwolnienia z podatku. A to oznacza, że jeżeli pracownik ma ważne badanie okresowe, ale w związku z pogarszającym się wzrokiem otrzyma od lekarza receptę na nowe szkła, których zakup sfinansuje pracodawca, to koszty refundacji będą stanowiły przychód pracownika podlegający PIT.
O interpretację do ministra finansów wystąpił pracodawca, który zgodnie z rozporządzeniem ministra pracy i polityki socjalnej z 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (dalej: rozporządzenie), na podstawie zaleceń lekarza podczas badań w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, zapewnia pracownikom okulary korygujące wzrok. W przypadku pogorszenia się wzroku pracownik może zwrócić się do szefa z wnioskiem o zlecenie przeprowadzenia dodatkowego badania między badaniami okresowymi. Jeżeli okaże się, że zatrudniony potrzebuje nowych szkieł czy soczewek kontaktowych, pracownikowi przysługuje zakup ze środków firmowych.
Posiłek zatrudnionego w czasie spotkania z partnerem biznesowym spółki, można traktować jako narzędzie służące prawidłowemu wykonaniu obowiązków służbowych. W konsekwencji wartość tych usług nie stanowi dla pracowników przychodu ze stosunku pracy podlegającego PIT.
W przypadku, gdy osoba zatrudniona wykonuje pracę np. we Francji w ramach oddelegowania, to poniesione przez pracodawcę wydatki na nocleg, transport, czy telefon są przychodem ze stosunku pracy. Jeżeli nie są wymienione w katalogu zwolnień świadczenia te należy opodatkować.
Sprawa dotyczyła spółki, która zajmuje się świadczeniem robót ogólnobudowlanych w zakresie instalacji wodno-kanalizacyjnych. Firma wykonuje swoje usługi nie tylko w Polsce, ale także w innych krajach UE, najczęściej we Francji. Przedsiębiorstwo zapewnienia zatrudnionym bezpłatny transportu z Polski do Francji i z powrotem, a także noclegi (opłaty za energię, prąd, gaz, Internet, telefon) oraz posiłki regeneracyjne zgodnie z przepisami BHP. Konsekwencją, oddelegowania wyspecjalizowanych pracowników, jest ponoszenie przez spółkę określonych wydatków w odniesieniu do wszystkich pracowników wykonujących pracę we Francji.
Spółka zapytała ministra finansów, czy wartość wydatków ponoszonych na rzecz osób zatrudnionych finansowanego przez pracodawcę będzie stanowiła dla podwładnego przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT).
Opcje na udziały uprawniające do nabycia w przyszłości udziałów spółki nie będzie skutkować u pracownika powstaniem przychodu. Na spółce nie będą też ciążyć żadne obowiązki płatnika.
Koszty związane z doskonaleniem umiejętności i kwalifikacji zawodowych członków rad zatrudnienia stanowią dla uczestników przychód, do którego ma zastosowanie zwolnienie z podatku.
Podwładnemu przebywającemu w krajowej podróży służbowej szef zamiast wypłacać diety, może na podstawie faktur zwrócić w całości pieniądze za całodzienne posiłki. Takie wydatki firma zaliczy w koszty podatkowe. Z kolei dla pracownika taki zwrot nie generuje przychodu ze stosunku pracy.
Sąd w ustnym uzasadnieniu wyroku orzekł, że koszty wyżywienia pracowników w podróży służbowej są kosztami prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę, a nie przychodem pracowników, który podlegałby opodatkowaniu. Pytanie do eksperta: Czy z takim stwierdzeniem można się zgodzić? Odpowiada Szymon Dalc, doradca podatkowy w spółce doradztwa podatkowego Dalc i Ochocki – Doradcy sp. z o.o.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.
/WiedzaiPraktyka
/wip
/WiedzaiPraktyka
/wip