Przyjęcie pracownika do pracy bez konieczności nowych badań lekarskich - czy jest możliwe?

Zgodnie z art. 229 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy (dalej: kp) wstępnym badaniom lekarskim podlegają wszystkie osoby przyjmowane do pracy, chyba że przyjmowane są ponownie do pracy u danego pracodawcy na to samo stanowisko lub na stanowisko o takich samych warunkach pracy, na podstawie kolejnej umowy o pracę zawartej bezpośrednio po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej umowy o pracę z tym pracodawcą.

W przepisie tym mowa jest o bezpośredniości zawarcia kolejnej umowy o pracę po rozwiązanej wcześniejszej umowie. „Bezpośrednio” oznacza „w chwili następującej po czymś lub poprzedzającej coś, krótko przed kimś lub po kimś”. Przepis akcentuje zatem fakt nawiązania nowego stosunku pracy w terminie następującym krótko po rozwiązaniu poprzedniej umowy. Wskazać należy, że w myśl art. 229 § 2 kp w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega ponadto kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku. Zatrudnienie pracownika, nawet na tym samym stanowisku, z którym rozwiązano stosunek pracy blisko rok temu, na pewno nie spełnia warunku bezpośredniości, o którym mowa w art. 229 § 1 pkt 1 kp.

Podsumowując, pracodawca powinien skierować pracownika na badania wstępne.