Ważny wyrok NSA: Wsteczna korekta stawek amortyzacyjnych jest możliwa

Zgodnie z ustnym uzasadnieniem wyroku, na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, podatnik może podjąć decyzję o obniżeniu stawek amortyzacji na dany rok po jego rozpoczęciu. Konieczne jest jedynie, żeby ta zmiana następowała od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego.

Podatnik może dokonać takiej zmiany w każdym czasie, kiedy dokonuje odpisów amortyzacyjnych, a zmiana będzie wywierać również skutki wstecz. Jedyną granicą prawa do skorygowania deklaracji jest przedawnienie zobowiązania podatkowego oraz nieprzekraczanie maksymalnych stawek amortyzacyjnych zawartych w Wykazie Rocznych Stawek Amortyzacyjnych stanowiących załącznik do ustawy o CIT.

Orzeczenie jest szczególnie istotne dla podatników, którzy dokonywali odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zgodnie z liniową metodą amortyzacji z zastosowaniem stawek amortyzacyjnych zawartych w Wykazie Rocznych Stawek Amortyzacyjnych i ponieśli w przeszłości straty lub w nieprzedawnionych okresach nie mieli możliwości rozliczenia starszych strat z uwagi na brak wystarczającego dochodu.

Aktualnie nieprzedawnione, a więc potencjalnie podlegające korekcie, są co do zasady rozliczenia za lata począwszy od 2016 r. (dla podatników, których rok podatkowy jest zgodny z kalendarzowym).

Wyrok potwierdza, że przedsiębiorcy, którzy zwłaszcza w okresie pandemii COVID-19 ponieśli straty, mogą je przesunąć na następne lata podatkowe.

W związku z powyższym podatnicy, którzy ponieśli w przeszłości straty, na których wysokość ma wpływ amortyzacja podatkowa środków trwałych, powinni dokonać kalkulacji wpływu możliwego zmniejszenia stawek amortyzacyjnych za lata przeszłe na wynik podatkowy w tych okresach. Taka korekta wiązałaby się również z obowiązkiem skorygowania deklaracji za poprzednie lata. 

Wyrok NSA z 3 lutego 2022 r., sygn. II FSK 1413/19

Źródło: KPMG w Polsce