Okres amortyzacji budynków i budowli niemieszkalnych będzie krótszy

Celem tych zmian jest wsparcie mikro-, małych i średnich przedsiębiorców prowadzących działalność w gminach o wysokim wskaźniku bezrobocia, będących jednocześnie gminami o niskim dochodzie w przeliczeniu na mieszkańca (i zagrożonych w związku z tym procesem wyludnienia). Instrumentem służącym osiągnięciu tego celu jest skrócenie okresu amortyzacji ww. środków trwałych w sposób, o którym była mowa na wstępie. 

Według autorów nowelizacji ma to zachęcać dla inwestorów do tworzenia miejsc pracy tam, gdzie występuje wskazany ważny problem społeczny.   

Objęcie zakresem podmiotowym nowelizacji podatników z grupy MŚP (w rozumieniu przepisów ustawy z 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców) podyktowane jest m.in. tym, że takie podmioty często mają mniejsze możliwości rozwoju, z powodu np. większych trudności w pozyskiwaniu środków finansowych na rozwój prowadzonej działalności, czy też działania na lokalnych rynkach.  

W ramach zmian, o których mowa, dodano ustępy 7-13 w przepisach art. 22j ustawy PIT i art. 16j ustawy CIT, określających zasady ustalania przez podatników indywidualnych stawek amortyzacyjnych. Na ich podstawie wskazani wcześniej przedsiębiorcy będą mogli indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wytworzonych we własnym zakresie budynków (lokali) niemieszkalnych i budowli, zaliczonych do grupy 1 i 2 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT). Zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów z 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) – są to budynki i lokale (grupa 1) oraz obiekty inżynierii lądowej i wodnej (grupa 2).  

Pierwotnie zakładano, że nowe przepisy wejdą w życie od 1 stycznia 2023 r. jednak terminu tego nie udało się dotrzymać. Ostatecznie nowelizacja została uchwalona przez Sejm na posiedzeniu w dniu 17 sierpnia 2023 r. Większość jej przepisów zaczęła obowiązywać od 1 stycznia 2024 r. Jednak część zmian weszła w życie już z dniem następującym po dniu ogłoszenia tej nowelizacji w Dzienniku Ustaw.   

Nowe regulacje mają zastosowanie do środków trwałych będących budynkami (lokalami) niemieszkalnymi i budowlami, w przypadku których po 31 grudnia 2023 r.: 

· nastąpiło uprawomocnienie się decyzji o pozwoleniu na budowę albo 

· upłynął termin na wniesienie sprzeciwu wobec dokonanego zgłoszenia budowy albo wydanie zaświadczenia o braku podstaw do wniesienia takiego sprzeciwu, albo

· nastąpiło wprowadzenie po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli budowa tego środka trwałego nie wymaga uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę albo dokonania zgłoszenia budowy lub z innych przyczyn nie doszło do wydania takiej decyzji albo dokonania takiego zgłoszenia.