fundacje

Fundacje amortyzują środki trwałe na ogólnych zasadach zgodnie z ustawą o rachunkowości. Ujęcie w księgach rachunkowych jednostki wydatków na nabycie środków trwałych, a także ich amortyzowanie powinno przebiegać według ogólnych zasad określonych w art. 28 i 32-33 ustawy o rachunkowości.

 Szczegółowe zasady w obszarach, w których ustawa o rachunkowości pozostawia jednostkom dowolność, powinny zostać określone przez kierownika jednostki w przyjętej polityce rachunkowości. Przykładem takiego obszaru jest częstotliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z ustawą o rachunkowości odpisy amortyzacyjne mogą być dokonywane w okresach miesięcznych, kwartalnych lub raz w roku.

Do przychodów zalicza się wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, oraz wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT).

Czym są nieodpłatne świadczenia

W świetle interpretacji podatkowych, przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tzn. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

Nieodpłatnym świadczeniem jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu. Nieodpłatnym świadczeniem będą w szczególności wszelkie wykonane na rzecz uprawnionego świadczenia, np. przyznające mu prawa do użytkowania składnika majątku bez wynagrodzenia.

Nieodpłatne świadczenia a przychód podatkowy

W sytuacji gdy, podatnik otrzymał nieodpłatnie rzeczy/prawa, przychodem będzie ich wartość rynkowa, uwzględniająca w szczególności ich stan i stopień zużycia oraz czas i miejsce ich uzyskania.