W sytuacji, gdy Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wydał pozwolenie na użytkowanie parteru w budynku usługowym, podatnik może rozpocząć amortyzację tej części. Jest to możliwe nawet wtedy, gdy pozostałe piętra nie zostały jeszcze wykończone – wyjaśnił NSA.
Sprawa dotyczyła podatnika, który ramach spółki cywilnej prowadzi działalność gospodarczą, m.in. w zakresie wynajmu nieruchomości. W latach 2008–2010 wybudowano budynek usługowy z częścią mieszkalną. Podatnik otrzymał pozwolenie na użytkowanie pomieszczeń znajdujących się na parterze. Po odbiorze wprowadził budynek do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Następnie rozpoczął jego amortyzację. Wszystkie odebrane pomieszczenia były wynajmowane.
Podatnik, który przed rozpoczęciem amortyzacji środka trwałego nie wybrał liniowej metody i nie zastosował indywidualnej stawki, nie może zmienić metody w trakcie trwania tego procesu.
O interpretację do ministra finansów wystąpiła podatniczka, która w 2009 roku wprowadziła do ewidencji środków trwałych lokal mieszkalny na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej - biuro rachunkowe.
Przy wprowadzaniu do ewidencji, mimo wybrania indywidualnej stawki amortyzacji zgodnej z art. 22j ust 1 pkt 3 ustawy o PIT, program komputerowy zastosował i obliczył odpisy amortyzacyjne w wysokości 1,5% zamiast 10%. W konsekwencji amortyzacja została zaksięgowana w koszty w zaniżonej kwocie, a przez to nieprawidłowo wyliczono dochód za lata 2009-2013.
Brak okresowej weryfikacji poprawności stosowanych stawek i okresów amortyzacyjnych powoduje, że w księgach dochodzi do zawyżonych kosztów rocznej amortyzacji, natomiast bilansowa wartość środków trwałych jest zaniżona. To jeden z typowych błędów dotyczących środków trwałych i nieruchomości inwestycyjnych, na jakie natrafia biegły rewident podczas badania sprawdzania finansowego.
Wydatki poczynione przez przedsiębiorcę na wyburzeniem budynku, należy potraktować jako nakłady związane z wytworzeniem nowego środka trwałego. Będą one stanowiły element jego wartości początkowej, a ich zaliczenie w koszty podatkowe może nastąpić poprzez odpisy amortyzacyjne naliczane od wartości początkowej nowo wybudowanego środka trwałego.
Ustawy podatkowe dają prawo wyboru metod i stawek amortyzacyjnych. Zdecydowanie się wyłącznie na stawki wynikające z Wykazu Stawek Amortyzacyjnych jest dużym uproszczeniem nie zawsze korzystnym dla firmy.
W 2007 roku przedsiębiorca będący małym podatnikiem zastosował odliczenie jednorazowe w wysokości– 130.413,78 zł, w 2008 roku – 52.123,98 zł, w 2009 roku – 103.311 zł, w 2010 roku – 5.286 zł, a w 2011 roku – 6.683,78 zł. Zakupy są w grupie 6 – 8, bez samochodu osobowego. Czy odliczenia te są limitowane w czasie? Czy w tym roku również może dokonać odliczenia do 50.000 euro?
Rozpoczynając nowy rok podatkowy przedsiębiorcy mogą podjąć decyzję o zmianach dotyczących amortyzacji środków trwałych. Niestety możliwości w tym zakresie są ograniczone jednak czasem dopuszczalna jest zmiana częstotliwości odpisów amortyzacyjnych niektórych składników majątku.
Podatnik ma możliwość wpływania na wielkość kosztów uzyskania przychodów poprzez wybór odpowiedniej metody amortyzacji. Z jednorazowej amortyzacji skorzystają tylko mali podatnicy lub osoby rozpoczynające działalność. Z kolei metodę degresywną można zastosować tylko do wybranych środków trwałych.
Amortyzacja to rozłożone w czasie odpisywanie w koszty wartości środka trwałego. Wartość początkowa składnika majątku, który ma być wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej nie ma wpływu na to, czy uznamy go w związku z tym za środek trwały czy inny składnik majątku. Ma natomiast znaczenie dla sposobu jego amortyzacji.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.
/WiedzaiPraktyka
/wip