Przykład rozliczania nadgodzin dla niepełnoetatowców. Upewnij się, czy wiesz jak rozliczać

Trzeba pamiętać, że powyższe normy pracy są przewidziane dla całego etatu, a godziny nadliczbowe w ścisłym znaczeniu tego słowa zaczynają się dopiero po przekroczeniu tych norm. Nastąpi to w przypadku wykonywania pracy ponad 8 godzin na dobę, jak również ponad 40 godzin w tygodniu.

W konsekwencji, pracownik zatrudniony na 1/2 etatu po 4 godziny dziennie przez 5 dni w tygodniu od 8⁰⁰ do 12⁰⁰, któremu szef zleci przez 2 dni pracę od 8⁰⁰ do 19⁰⁰, będzie miał tyle samo nadgodzin co jego kolega zatrudniony na całym etacie, który otrzymał identyczne polecenie.

Przekroczenie tego limitu rodzi konieczność zapłaty – oprócz normalnego wynagrodzenia – również dodatku do wynagrodzenia „jak za pracę w godzinach nadliczbowych”, czyli za tzw. godziny ponadwymiarowe. W ten sposób określa się godziny, które co do zasady nie mogą być nazwane godzinami nadliczbowymi (bo te występują po przekroczeniu 8 godzin dobowo lub 40 godzin tygodniowo) ale są tak samo wynagradzane.

Limit godzin nadliczbowych określony w umowie niepełnoetatowca powinien mieścić się w przedziale między wymiarem zatrudnienia wskazanym w umowie o pracę,

a pełnym etatem. Można go określić dobowo (np. 2 godziny na dobę), tygodniowo (np. 10 godzin na tydzień) lub też w odniesieniu do okresu rozliczeniowego. Limit ten nie może jednak być wyższy niż 7 godzin na dobę i 39 godzin w tygodniu.