Co powinien zrobić pracodawca, który nie zawarł w terminie umowy o prowadzenie PPK?

W przypadku niezawarcia przez pracodawcę - w imieniu i na rzecz pracownika - umowy o prowadzenie PPK w terminie określonym w przepisach przejściowych (art. 134 ust. 2 ustawy o PPK), pracodawca powinien:

• zawrzeć tę umowę niezwłocznie po zidentyfikowaniu obowiązku jej zawarcia oraz
• dopiero po zawarciu umowy o prowadzenie PPK dla pracownika dokonywać za niego wpłat do PPK (wpłaty do PPK nalicza się począwszy od pierwszego wynagrodzenia wypłaconego pracownikowi po zawarciu dla niego umowy o prowadzenie PPK).

W przypadku pracodawcy wdrażającego PPK w terminach określonych w przepisach przejściowych, który – wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi – nie zawarł dla pracownika umowy o prowadzenie PPK, nie ma zastosowania art. 17 ustawy o PPK przewidujący powstanie stosunku prawnego wynikającego z umowy o prowadzenie PPK z mocy prawa. Przepis ten ma zastosowanie w sytuacji, gdy obowiązek zawarcia umowy o prowadzenie PPK, którego nie wypełnił pracodawca, wynikał z przepisów ogólnych (art. 16 ustawy o PPK), a nie z przepisów przejściowych.

Za okres od dnia, w którym pracodawca powinien był zawrzeć – w imieniu i na rzecz pracownika – umowę o prowadzenie PPK, do dnia zawarcia tej umowy i wypłacenia pracownikowi pierwszego wynagrodzenia po jej zawarciu, nie nalicza się i nie dokonuje zaległych wpłat do PPK. Jeżeli umowa o prowadzenie PPK nie została zawarta w terminie wynikającym z ustawy o PPK z przyczyn zawinionych przez pracodawcę, ponosi on wobec pracownika odpowiedzialność odszkodowawczą na zasadach wynikających z kodeksu cywilnego.

Źródło:

www.mojeppk.pl