Korekta podatkowa powinna zostać ujęta w deklaracji za rok poprzedni

Zobacz także:

• Jak prawidłowo wypełnić CIT-8
• Korekta odliczeń naliczonego VAT przy sprzedaży pojazdów
• Dotacje z NFOŚiGW wykazane w zeznaniu CIT-8 i CIT-8/O
• CIT-ST a umowy zlecenia

Na temat CIT-8 znajdziesz więcej informacji tutaj:

• Sprawdź 10 pytań i odpowiedzi dotyczących wypełniania CIT-8
• Podatnicy CIT mają 14 dni na złożenie zeznania rocznego
• Które wydatki związane z podniesieniem kapitału mogą być zaliczone do kosztów podatkowych
• Odział nie składa CIT-8, jeśli zyski spółki są opodatkowane tylko za granicą

Za błąd podstawowy należy uznać taki błąd, w następstwie którego sprawozdanie finansowe za rok lub lata poprzednie nie może być uznane za spełniające wymagania określone w art. 4 ust. 1 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r., poz. 330), dalej: ustawa o rachunkowości, tzn. że przedstawia ono w sposób rzetelny i prawidłowy sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy jednostki. Zgodnie z art. 54 ust. 3 ustawy o rachunkowości, kwotę korekty spowodowanej usunięciem tego błędu odnosi się na kapitał (fundusz) własny i wykazuje jako „zysk” (strata) z lat ubiegłych.

Wykrycie błędu stwarza konieczność korekty zapisów w księgach rachunkowych i pozycji sprawozdania finansowego. Błędy popełnione w bieżącym roku obrotowym korygowane są w okresie ich ujawnienia. To oznacza, że wpływają na wynik finansowy roku bieżącego. Z kolei błędy wykryte w roku bieżącym, ale dotyczące lat ubiegłych, korygowane są na dwa sposoby w zależności od ich wielkości. Jeżeli nie są one na tyle duże, aby spowodować zbyt istotne zniekształcenie wielkości ekonomicznych wykazywanych w sprawozdaniu finansowym roku bieżącego, to korektę należy ująć w roku ich wykrycia.

Zatem w każdym przypadku ujawnienia błędu podstawowego należy przeanalizować, czy nie wpływa on na zobowiązania podatkowe, a jeżeli tak, to czy zachodzi konieczność korekty podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Korekta błędu podstawowego wpływa na rozliczenia z tytułu podatku dochodowego w sytuacji, gdy zgodnie z przepisami podatkowymi, błąd ten skutkuje zmianą podstawy opodatkowania w roku dokonania jego korekty lub w roku, w którym został popełniony. Wykrycie błędu podstawowego, które skutkuje potrzebą korekty rozliczeń podatkowych, wymaga również zmiany wykazanych w deklaracjach podatkowych przychodów do opodatkowania i kosztów ich uzyskania.

Zatem w sytuacji, gdy ujęty w sprawozdaniu finansowym błąd spowodował zawyżenie bądź zaniżenie kosztów lub przychodów i wpływa na podstawę opodatkowania i wymiar zobowiązania podatkowego, to złożone uprzednio zeznanie podatkowe należy skorygować.

Odsetki naliczone a niezapłacone nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, zwiększą zatem podstawę opodatkowania podatku dochodowego i jednocześnie, stanowiąc ujemną różnicę przejściową (art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT). Powinni Państwo naliczyć od nich podatek odroczony (aktywo) zgodnie z art. 37 ust. 4 ustawy o rachunkowości.