Koniec roku to czas na wycenę aktywów i pasywów. Wtedy konieczne jest także przeanalizowanie należności pod kątem możliwości ich spłaty przez kontrahentów. Jeśli istnieje prawdopodobieństwo, że odbiorca jej nie ureguluje lub ureguluje tylko w części, wówczas trzeba dokonać odpisu aktualizacyjnego. Sprawdź komentarz eksperta wraz z przykładami.
Zasady dokonywania odpisów aktualizacyjnych wynikają przede wszystkim z art. 35b ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 330 ze zm., dalej: uor).
Na podstawie tego przepisu zawsze wtedy, gdy istnieje prawdopodobieństwo nieodzyskania całości lub części należności, trzeba dokonać odpisu z tytułu utraty wartości. Katalog okoliczności zawarty w art. 35b ust. 1 uor jest katalogiem otwartym.
W spółkach często zauważyć można skłonność do zaniżania odpisów aktualizujących należności lub też próby uniknięcia jego utworzenia. Jednak zgodnie z artykułem 28 ust.1 pkt 2 ustawy o rachunkowości istnieje obowiązek wyceny należności w kwocie wymaganej zapłaty – trzeba jej dokonać nie rzadziej niż na dzień bilansowy.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.
/WiedzaiPraktyka
/wip