W przypadku transakcji dokonywanych w walucie obcej w praktyce mogą pojawić się wątpliwości dotyczące sposobu wyliczenia kwoty podatku na fakturze końcowej. Poznaj wskazówki eksperta i stanowisko skarbówki.
Zaliczka to termin, którego wyjaśnienia nie znajdziemy w żadnej z regulacji prawnych. Można przytoczyć najwyżej potoczne rozumienie tego pojęcia, które jest bardzo szerokie. Jest to mówiąc najogólniej pewna kwota pieniężna, którą nabywca/usługobiorca daje sprzedawcy/usługodawcy przed spełnieniem przez tego ostatniego swego świadczenia. Stanowi ona kwotę wnoszoną przed wykonaniem umowy, która ma być wykonana w przyszłości. Otrzymana zaliczka wywołuje skutki na gruncie VAT.
Jeżeli organ podatkowy ma nieudowodnione podejrzenia co do tego, czy dana transakcja ma charakter rzeczywisty, nie może odbierać prawa do odliczenia VAT, jeżeli podatnik nie jest w stanie przedstawić innych poza fakturą dowodów na poparcie realności danej transakcji – takie wnioski płyną z wyroku TSUE. Sprawdź komentarz eksperta.
Wystawca może anulować fakturę, która nie trafiła do obrotu, czyli nie została doręczona nabywcy, a czynność objęta fakturą nie została wykonana. Jak anulować fakturę? Kiedy nie wolno tego robić? Sprawdź komentarz eksperta wraz z przykładami.
Przepisy ustawy o VAT oraz aktów wykonawczych do tej ustawy nie regulują kwestii dotyczącej anulowania wygenerowanych faktur. Zwykle podatnicy stosują tzw. anulowanie faktury, które nie zostały wprowadzone do obrotu prawnego. Jest to dopuszczalne, co potwierdzają organy podatkowe w wydawanych interpretacjach.
Anulowanie faktury jest działaniem nieuregulowanym w przepisach i powinno być wykorzystywane jedynie w wyjątkowych sytuacjach. Dotyczyć powinno tylko tych przypadków, gdy faktura dokumentuje czynności, które w rzeczywistości nie zostały dokonane.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.
/WiedzaiPraktyka
/wip