Sprawdź, na jakie uproszczenia podatkowe możesz liczyć od 1 stycznia 2019 r.

Zmieni się próg przychodów ze sprzedaży wraz z kwotą należnego VAT uprawniającego do uzyskania statusu „małego podatnika”. Obecnie jest to 1,2 mln euro, po zmianach będzie to do 2 mln euro.

Podatnicy PIT prowadzący działalność  gospodarczą posiadający status małego podatnika  mają prawo do kwartalnego sposobu wpłacania zaliczek (art. 44 ust. 3g ustawy o PIT). Podatnicy mogą także dokonywać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych do wysokości 50 tys. euro (na podstawie art. 22k ust. 7 ustawy o PIT).

Podatnicy będą mogli jednorazowo, w ramach rozliczenia podatku dochodowego, rozliczyć stratę podatkową do wysokości 5 mln zł.

Podatnik może obniżyć dochód uzyskany ze źródła, z którego poniósł stratę w ciągu kolejnych 5 lat podatkowych o kwotę tej straty, jednak w wymiarze nieprzekraczającym połowy jej wysokości w którymkolwiek roku. Oznacza to, że zgodnie z obecnymi przepisami rozliczenie straty nie może nastąpić wcześniej, niż po dwóch latach, bez względu na jej wysokość.

Projektodawcy uważają, że możliwość dokonania jednorazowego rozliczenia straty (w ramach limitu 5 mln zł) ułatwi poprawę sytuacji finansowej przedsiębiorcy, który z różnych przyczyn poniósł stratę. Pozwoli to na obniżenie podatku już w kolejnym roku podatkowym, zamiast rozbijania rozliczenia na mniejsze kwoty i rozciągania go w czasie.

Podatnik będzie mógł dokonać ostatecznego wyboru formy opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy w roku podatkowym przychód albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu roku podatkowego

Podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, który wybiera opodatkowanie według jednolitej 19% stawki podatku, musi dokonać wyboru do 20. stycznia tego roku. Decyzji tej nie może zmienić  w roku podatkowym.

Podatnicy, którzy wybiorą ustalanie różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości, będą informować o takim wyborze w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym rozpoczęli stosowanie tej metody. Podatnicy będą również składać informację o rezygnacji ze stosowania ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości. Stosowną informację trzeba będzie wykazywać w zeznaniu składanym za ostatni rok podatkowy, w którym stosowali tę metodę.

Dzisiaj podatnicy są zobowiązani do zawiadomienia w formie  pisemnej o wyborze rachunkowej metody ustalania różnic kursowych w terminie do końca  pierwszego miesiąca roku podatkowego, a w przypadku podatników rozpoczynających działalność - w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia. Natomiast w przypadku rezygnacji ze stosowania takiej metody ustalania różnic kursowych, podatnicy muszą zawiadomić  w formie pisemnej w terminie do końca roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym zamierzają zrezygnować ze stosowania tej metody.

Nowe zwolnienie podatkowe  będzie dotyczyło kwot odszkodowań uzyskiwanych przez podatnika od ubezpieczyciela z tytułu  zniszczenia lub uszkodzenia posiadanego przez podatnika środka trwałego (z wyjątkiem samochodu osobowego).

Warunkiem zastosowania zwolnienia będzie wydatkowanie przez podatnika – w okresie nie późniejszym niż do upływu kolejnego roku podatkowego  - równowartości otrzymanego odszkodowania na remont uszkodzonego środka trwałego bądź  na zakup lub wytworzenie analogicznego środka trwałego, mogącego zastąpić środek trwały  uprzednio zniszczony lub uszkodzony.

Zwolnienie będzie miało zastosowanie również w stosunku do wydatków poniesionych przez podatnika w okresie od dnia powstania szkody do dnia otrzymania odszkodowania.

Przedsiębiorca będzie mógł zaliczyć do kosztów podatkowych przychodów wartości pracy małżonka lub małoletnich dzieci, a także małżonków i małoletnich dzieci wspólników z tytułów określonych w art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 2, 8 i 9 lub z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie o praktykach absolwenckich (z zastrzeżeniem pkt 55 i art. 22 ust. 6ba).

W każdym z tych przypadków wynagrodzenia (netto)  nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów przedsiębiorcy. Natomiast „praca” świadczona przez małżonka lub małoletnie dziecko bez wynagrodzenia stanowi nieodpłatny przychód, który jest zwolniony od podatku (14 ust. 2 pkt 8, art. 11 ust. 2 - 2b i 2art. 1 ust. 1 pkt 125 ustawy o PIT).

Projekt przewiduje wprowadzenie możliwości pomniejszenia przez wierzyciela podstawy  opodatkowania o kwotę wierzytelności, jeżeli wierzytelność ta nie zostanie uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 120 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub fakturze (rachunku).

Jeżeli po dokonaniu korekty podstawy opodatkowania należność będzie uregulowana, wierzyciel będzie musiał zwiększyć podstawę opodatkowania oraz zapłacić podatek w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana (zbyta).

Na dłużnika z kolei, projekt przewiduje nałożenie obowiązku doliczenia do podstawy opodatkowania kwoty nieuregulowanego zobowiązania. W przypadku uregulowania zobowiązania dłużnik będzie miał prawo do korekty zwrotnej w rozliczeniu  za okres, w którym zobowiązanie to zostanie uregulowane.

Korekty dokonywane będą wyłącznie w odniesieniu do wierzytelności oraz zobowiązań powstałych w związku z transakcjami oznaczonymi jako przychody i koszty uzyskania przychodów, bez względu na czas ich odliczenia.

W podatku dochodowym od osób fizycznych zasadą jest, że przychodem są kwoty należne  choćby faktycznie nie zostały otrzymane. Oznacza to, że przychód podatkowy powstaje niezależnie od faktu uregulowania należności wynikającej z tego przychodu. Analogicznie uregulowane są koszty podatkowe. Dłużnicy, zalegający z zapłatą zobowiązań wynikających z operacji gospodarczych, mogą obniżyć  przychód do opodatkowania o niezapłacone wierzycielowi kwoty z tytułu dokonanych operacji gospodarczych.

Ustawa o PIT zawiera regulacje szczególne  pozwalające na odliczanie przez wierzycieli w określonych sytuacjach tzw. „złych długów”. W odniesieniu do dłużników brak jest analogicznych rozwiązań.

W przypadku zaliczek kwartalnych podatnicy będą informowali o wyborze wpłacania zaliczek w takiej formie w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym stosowali ten sposób wpłacania zaliczek. Rozwiązanie to powoduje, że bezprzedmiotowe staje się informowanie o rezygnacji z wpłacania zaliczek kwartalnych.

Analogiczne rozwiązanie będzie wprowadzone  o w przypadku zaliczek wpłacanych w uproszczonej formie - podatnicy informowaliby o takim wyborze w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym wpłacali zaliczki w uproszczonej formie. Natomiast o rezygnacji z wpłacania zaliczek w uproszczonej formie, podatnicy składaliby informację w zeznaniu za rok podatkowy poprzedzający rok podatkowy, w którym zamierzają zrezygnować ze stosowania tej formy wpłacania zaliczek.

Teraz jest tak, że podatnicy, którzy wybrali kwartalne wpłaty zaliczek, mają obowiązek w terminie  do 20 lutego roku podatkowego (w przypadku rozpoczęcia działalności w trakcie roku  podatkowego – nie później, niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu) zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody.

Zawiadomienie to dotyczy lat następnych, chyba że podatnik w terminie do 20 lutego roku podatkowego zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z kwartalnych wpłat zaliczek. Natomiast w przypadku wyboru przez podatnika  wpłacania zaliczek uproszczonych, podatnik jest obowiązany w formie pisemnej zawiadomić  o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do 20 lutego roku  podatkowego, w którym po raz pierwszy wybrał uproszczoną formę wpłacania zaliczek.

Również w tym przypadku zawiadomienie dotyczy lat następnych, chyba że podatnik w terminie do 20 lutego roku podatkowego zawiadomi w formie pisemnej właściwego  naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek.

Etap legislacyjny: projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym – przekazany do opiniowania.