Czy koszty sponsoringu mogą zmniejszyć podstawę opodatkowania spółki komunalnej?

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w negatywnym katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Tym samym kosztami podatkowymi są wszystkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki poniesione przez podatnika, związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, posiadające związek z uzyskiwanymi przychodami.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że wydatki przedsiębiorstw związane z umowami sponsoringu, w ramach których nabywają one usługi o charakterze reklamowym i promocyjnym spełniają przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. W konsekwencji  mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Pewne wątpliwości mogą jednak powstać, jeśli przedsiębiorstwo nabywające usługi promocyjno-reklamowe, jest przedsiębiorstwem komunalnym, którego działalność ma na celu przede wszystkim zaspokajanie potrzeb ludności i które dostarcza usługi na rynku, na którym nie działają podmioty konkurencyjne. Powstaje bowiem w takim przypadku wątpliwość, czy nabywanie usług promocyjnych, czy też reklamowych może w ogóle prowadzić do zwiększenia osiąganych przez przedsiębiorstwo przychodów.

Inaczej jest jednak, jeśli przedsiębiorstwo komunalne, poza świadczeniem usług głównych (takich jak dostarczanie ciepła, wody, odbiór odpadów itp.), prowadzi komercyjną działalność pomocniczą.

Podobnie wskazał organ podatkowy w interpretacji indywidualnej dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 maja2018 r., znak: 0114-KDIP2-1.4010.71.2018.3.AJ), w której przyznał rację podatnikowi. W interpretacji tej czytamy: „(…) wydatki związane ze świadczonymi na jej rzecz usługami promocyjnymi (świadczonymi przez Klub na podstawie umowy o współpracy) stanowią w całości koszty uzyskania przychodów, bowiem są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i jednocześnie nie mieszczą się w katalogu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ustawy o CIT.

Nadto w uzupełnieniu wniosku ORD-IN Wnioskodawca wskazał, że Spółka dostrzega związek wydatków ponoszonych na podstawie umowy o współpracy z potencjalnym wzrostem przychodów z tytułu świadczenia usług pomocniczych. O ile usługi podstawowe są świadczone na terenie Gminy R wyłącznie przez Spółkę, o tyle w przypadku usług pomocniczych na obszarze działania Spółki występują konkurencyjne podmioty świadczące usługi tego samego rodzaju. W związku z powyższym możliwe jest powiązanie wydatków ponoszonych na podstawie umowy o współpracy z potencjalnym wzrostem przychodów Spółki z tytułu świadczenia usług pomocniczych”.

W przypadku zatem gdy dana spółka komunalna świadczy poza usługami głównymi także inne usługi na rynku, na którym funkcjonują także inne podmioty konkurencyjne, wydatki o charakterze reklamowym będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów dla takiej spółki.  W przypadku gdy spółka nie świadczy takich usług, zaliczenie tego typu wydatków wiąże się z ryzykiem podatkowym.

Na marginesie należy dodać, że w przypadku sponsoringu wartość świadczeń realizowanych przez sponsorowanego musi odpowiadać świadczeniu realizowanemu przez sponsora. Innymi słowy - świadczenia stron powinny być ekwiwalentne. W przypadku, gdy świadczenie sponsorowanego będzie niższej wartości niż świadczenie sponsora, będziemy mieli do czynienia z tzw. sponsoringiem niewłaściwym. W efekcie przekazywane środki, których kwota będzie odpowiadała wartości nabytych usług reklamowych świadczonych przez sponsorowanego będą mogły co do zasady zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W pozostałej części, przekazane środki stanowiły będą natomiast darowiznę, która jest wyłączona z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT.