Czy wydatki na zakup kampera można wrzucić w koszty

W ostatnich latach coraz większa popularnością cieszą się w naszym kraju pojazdy  kempingowe, pozwalające nie tylko na szybkie przemieszczanie się, ale również zapewniające możliwość  noclegu i funkcjonowania jako namiastki mieszkania czy biura.  Zalety takiego rozwiązania doceniają nie tylko turyści, ale również przedsiębiorcy, zwłaszcza ci, którzy w związku z prowadzoną działalnością muszą często podróżować po Polsce i za granicą. Korzystanie z kampera, oprócz dużej elastyczności w załatwianiu spraw służbowtych,  często oznacza dla nich także niższe koszty prowadzenia tej działalności, dzięki oszczędnościom na zakwaterowaniu  (własny samochód zamiast  hotelu). Nic więc dziwnego, że wielu właścicieli firm rozważa zakup takich pojazdów. Ze względu na ich przeznaczenie, kojarzone głównie z turystyką oraz wypoczynkiem, mogą jednak  pojawić się wątpliwości odnośnie do podatkowej kwalifikacji poniesionych na ten cel wydatków, zwłaszcza pod kątem możliwości rozliczenia ich w kosztach uzyskania przychodów.

Przypomnijmy, że zgodnie z obowiązującymi przepisami, za koszt podatkowy mogą być uznane

Pomimo tego, że w większości przypadków kampery są używane do celów prywatnych, to  organy podatkowej niekiedy dopuszczają możliwość potrącania wydatków na ich zakup w kosztach  podatkowych, uznając istnienie związku między nimi a działalnością przedsiębiorców oraz osiąganymi przez nich przychodami. Przy czym nie chodzi tutaj tylko o firmy zajmujące się usługowym wynajmowaniem tego typu pojazdów, ale również o inne podmioty, u których o przydatności kamperów decyduje specyfika wspomnianej działalności. Przekonuje o tym np.  treść interpretacji indywidualnej  dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 23 lipca 2021 r. (nr 0112-KDIL2-2.4011.351.2021.3.AA). Wspomniany organ potwierdził w niej możliwość uznania za tego rodzaju koszty wydatków związanych z eksploatacją użyczonego kampera przez podatniczkę prowadzącą działalność związaną z doradztwem w zakresie IT oraz budowy oprogramowania. Pojazd miał jej m.in. służyć w trakcie organizowanych wyjazdów służbowych jako mobilne biuro.

Podobnie  w interpretacji indywidualnej z 15 marca 2023 r.  dyrektor KIS zgodził się z wnioskodawczynią odnośnie do możliwości potrącenia w tego rodzaju kosztach wydatków na zakup kampera, z przeznaczeniem do działalności tej osoby jako komornika sądowego. Podnosiła ona, że taki komornik, którego obowiązkiem jest wykonywanie czynności osobiście, jest bowiem zobligowany przepisami prawa do częstych wyjazdów na obszarze apelacji, w której ma siedzibę , a w niektórych sytuacjach nawet  na terenie całego kraju (gdy majątek wskazany do ewentualnego zajęcia dłużnika lub zobowiązanego znajduje się poza apelacją). Również w tym przypadku pojazd miał być wykorzystywany jako mobilne biuro oraz miejsce noclegowe. Zaznaczywszy, że przedmiotowy pojazd będzie wykorzystywany całorocznie, kobieta zadeklarowała również, że kamper będzie służył także do celów służbowych jej pracownikom. Nie ukrywała też jednak możliwości prywatnego użytku auta, o którym mowa.

W większości przypadków zakup takiego pojazdu   przez  przedsiębiorcę  będzie stanowił nabycie środka trwałego, którego wartość początkowa co do zasady powinna być odnoszona w koszty uzyskania przychodów nie bezpośrednio, lecz w postaci dokonywanych od niej odpisów amortyzacyjnych. Jednak to nie koniec ograniczeń w tym zakresie i wątpliwości podatników z rozliczaniem wydatków, o których mowa,. Nie należy bowiem zapominać o tym, że przepisy ograniczają możliwość uwzględniania tych wydatków we wspomnianych kosztach – w zależności od rodzaju pojazdu, a także od sposobu jego wykorzystywania.

Jedno z tych ograniczeń zostało przewidziane w art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT. Na podstawie powołanej regulacji ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów

odpisy z tytułu zużycia samochodu osobowego w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej kwotę 150.000 zł. Natomiast w przypadku bardziej przyjaznych środowisku samochodów osobowych o napędzie elektrycznym oraz wodorowym limit ten jest wyższy i wynosi 225.000 zł.

Z kolei w myśl art.  23 ust. 1 pkt 46a komentowanej ustawy podatkowej, w przypadku pojazdu  samochodowego używanego do celów mieszanych (a więc zarówno na potrzeby firmy, jak i prywatnie) – do kosztów prowadzonej działalności przedsiębiorca ma prawo zaliczać jedynie 75% wydatków związanych z jego eksploatacją. W pozostałej zaś części (tj. 25%) wydatki te są ze wspomnianych kosztów wyłączone.         

Na tle tak sformułowanych przepisów  może pojawić się pytanie, czy kamper  należy do celów podatkowych traktować tak jak samochód osobowy, co wiązałoby się z koniecznością uwzględniania powyższych ograniczeń. Jest ono o tyle zasadne, że ze względu na swoją konstrukcję oraz gabaryty  taki pojazd nie jest typowym samochodem osobowym. Z drugiej zaś strony ustawa o PIT w art. art. 5a pkt 19a na zasadzie wykluczenia wskazuje, jakie pojazdy nie są traktowane jak samochody osobowe (czyli pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą).  Wśród nich nie został wymieniony kamper jako samochód specjalny.

To zaś oznacza, że podatnicy mają prawo do potrącania w kosztach uzyskania przychodów wydatków na ich zakup zasadniczo do wysokości limitu  150.000 zł, a także 75% wydatków związanych z eksploatacją takich pojazdów (nawet jeśli są one przez nich używane także do celów prywatnych, np. wakacyjnych wyjazdów).

Potwierdził to m.in. dyrektor  KIS w  ww. interpretacji indywidualnej z  15 marca 2023 r. (nr 0115-KDIT3.4011.124.2023.1.KP). Organ wyjaśnił w niej, że skoro zakupiony przez podatniczkę kamper o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. – jako samochód osobowy – będzie przez nią wykorzystywany zarówno celów działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych – to będzie miała ona miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o  PIT 75% ponoszonych wydatków eksploatacyjnych (na koszty paliwa, przeglądów technicznych, konserwacji, napraw, mycia pojazdu, parkingu, wymiany opon)  oraz ująć w tych kosztach poprzez odpisy amortyzacyjne wydatki poniesione na jego zakup z zastosowaniem limitu wynoszącego 150 000 zł.

Wskazane wcześniej wyjaśnienia fiskusa  pozwalają na sformułowanie wniosku,  że  w niektórych przypadkach możliwe jest rozliczanie wydatków na zakup i eksploatację kampera w  firmowych kosztach uzyskania przychodów. Jednak każdy taki przypadek musi być rozpatrywany indywidualnie. Podatnik zaś musi być w stanie wykazać, że wydatki te są związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą oraz że ich poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tych przychodów. Jeżeli ma on wątpliwości w tym zakresie, może wystąpić do dyrektora KIS z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w jego własnej sprawie podatkowej. Trudno jest  jednak oczekiwać, że fiskus uzna zasadność takich wydatków np. w przypadku właściciela lokalnego warsztatu samochodowego, czy osiedlowego baru, których prowadzenie nie wymaga częstych wyjazdów w dalsze trasy, wymagających zakwaterowania.