Ministerstwo Finansów wyjaśnia, czy wydatki na doradztwo podatkowe zaliczysz do kosztów bez ograniczeń

Od 1 stycznia 2018 r. do ustawy o CIT został wprowadzony nowy art. 15e, który ogranicza wysokość kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez podatnika na nabycie określonych usług niematerialnych i praw. 

Przepis dotyczy możliwych do zaliczenia w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, wynikających z:

1)  usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,

2)  wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4–7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

3) przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze.

Ograniczenie w zaliczaniu wskazanych kosztów do kosztów uzyskania przychodów oparte jest o limit 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych i odsetek.

Wydatki ponoszone na usługi prawne, usługi księgowe, w tym audytu finansowego oraz usługi rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu można w całości zaliczyć do kosztów podatkowych.

Doradztwo podatkowe bez limitu kosztów

Resort finansów wyjaśnił przy tym, że czynności doradztwa podatkowego na gruncie art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT powinny być traktowane tak samo jak pozostałe usługi prawne. Zdaniem resortu charakter świadczonych czynności wykonywanych przez doradców podatkowych oraz radców prawnych i adwokatów jest zbliżony. Są to bowiem usługi prawne sklasyfikowane w sekcji M, w dziale 69 PKWiU.

Podobnych ograniczeń nie zawierają usługi księgowe, które są sklasyfikowane w sekcji M w dziale 69 PKWiU obejmującej następujące kategorie: usługi w zakresie audytu finansowego, usługi rachunkowo-księgowe, usługi doradztwa podatkowego oraz usługi zarządzania masą upadłościową).

Usługi w zakresie audytu finansowego:

• usługi kontrolowania zapisów
  księgowych i zapisów w innych dokumentach stosowanych w
  księgowości w celu potwierdzenia poprawności sprawozdań i bilansów
  finansowych na dany dzień czy w określonym czasie, zgodnie z ogólnie
  przyjętymi zasadami księgowości

Usługi rachunkowo-księgowe:
· usługi sprawdzania rachunków tj. usługi sprawdzania rocznych i okresowych rachunków finansowych i innych dokumentów z zakresu rachunkowości (których zakres jest węższy niż przy audycie finansowym, w związku z tym poziom tych usług jest także  niższy), analizę zestawień bilansowych itp.,
· usługi sporządzania sprawozdań finansowych tj. usługi sporządzania sprawozdań finansowych wykonywane na podstawie informacji dostarczonej przez klienta, usługi przygotowania deklaracji podatkowych dla firm, w przypadku, gdy usługi te stanowią integralną część usługi sporządzania sprawozdań i bilansów finansowych, włączając reprezentowanie/składanie wyjaśnień, usługi sporządzania zestawień dochodów, bilansów itp.; poza zakresem tego grupowania pozostają usługi przygotowywania deklaracji podatkowych i reprezentowania przed organami podatkowymi, w przypadku, gdy są one świadczone na odrębne zlecenie, sklasyfikowanych w 69.20.3 (doradztwo podatkowe),
· usługi w zakresie księgowości, tj. usługi w zakresie księgowości polegające na sklasyfikowaniu i dokonywaniu zapisów transakcji przedsiębiorstwa w księgach rachunkowych wartościowo lub w innych jednostkach miary,
· usługi sporządzania listy płac, tj. usługi w zakresie sporządzania list i rejestrów płac, włącznie z wyliczaniem płac,
· pozostałe usługi rachunkowo-księgowe, tj. m.in. pozostałe usługi rachunkowo-księgowe, takie jak: poświadczanie, wycena, usługi sporządzania sprawozdań pro forma itp.

Kategoria ta nie obejmuje usług przetwarzania danych, sklasyfikowanych w
63.11.11.0 PKWiU z 2015 r.

„Usługi związane z zatrudnieniem” sklasyfikowane są w sekcji N, w dziale 78
PKWiU 2015. Zgodnie z objaśnieniami do tej klasyfikacji dział ten obejmuje usługi związane z pozyskiwaniem ofert pracy, wyszukiwaniem pracowników oraz kierowaniem ich do pracy, przy czym osoby te nie są pracownikami urzędu pracy/agencji zatrudnienia.

Dział ten obejmuje także usługi w zakresie udostępniania pracowników na określony czas w celu uzupełnienia siły roboczej w firmie klienta oraz dostarczania innych pracowników, jak również wyszukiwanie i kierowanie do pracy personelu kierowniczego, usługi agencji zajmujących się obsadą ról teatralnych.

Dział ten nie obejmuje z kolei usług agentów występujących w imieniu indywidualnych artystów, sklasyfikowanych w 74.90.20.0. Dział ten składa się z trzech kategorii, a mianowicie: usługi związane z wyszukiwaniem miejsc pracy i pozyskiwaniem pracowników (78.1), usługi świadczone przez agencje pracy tymczasowej (78.2) oraz pozostałe usługi związane z udostępnianiem pracowników (78.3).

Sprawdź też:

Zmiany w CIT 2018: zaliczanie niektórych wydatków do kosztów będzie limitowane

Źródło: www.mf.gov.pl