O stałym miejscu prowadzenia biznesu świadczy zaplecze personalne i techniczne

Spółka ma siedzibę w Wielkiej Brytanii. Jest tam zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej. W Polsce nie jest zarejestrowana do celów VAT i obecnie w kraju nie prowadzi żadnej działalności. Przedsiębiorstwo zamierza rozpocząć biznes w zakresie handlu gazem ziemnym.

Spółka chciała wiedzieć, czy w związku z tym będzie posiadała na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności w rozumieniu ustawy o VAT. Firma nie była też pewna, jakie będzie miała obowiązki w zakresie podatku od towarów i usług.

W opinii spółki nie posiada ona stałego miejsce prowadzenia działalności na terytorium Polski. Innego zdania był dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, który uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie zgodził się ze spółką, która twierdziła, że w jej działalności nie występuje element stałości, w przypadku gdy będzie ona prowadzić działalność gospodarczą – obrót paliwami. Jak zauważył sąd – z okoliczności faktycznych wskazanych przez spółkę (np. wynajmowanie magazynów w Polsce, korzystanie ze środków transportu, zatrudnianie w Polsce pracowników, podpisywanie umów przez oddział) wynika, że utworzony w kraju oddział będzie jej stałym miejscem prowadzenia działalności.

Tomasz Hatylak,
doradca podatkowy, kancelaria prawna Squire Sanders Święcicki Krześniak sp.k.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Dlatego też ustalenie, czy świadczący usługę lub dostawca towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności w danym kraju, decyduje o tym, kto jest zobowiązany do rozliczenia tego podatku.

Definicja stałego miejsca prowadzenia działalności została zawarta w art. 11 rozporządzenia wykonawczego Rady UE nr 282/2011 z 15 marca 2011 r., które jest bezpośrednio stosowane w Polsce. Pod tym pojęciem należy rozumieć dowolne miejsce – inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika. Charakteryzuje się ono wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Od posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności przez podmioty zagraniczne zależy to, czy powinien on rozliczyć podatek należny od dokonywanej dostawy towarów na terytorium Polski.

W komentowanym wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że spółka brytyjska, która zamierza otworzyć w Polsce swój oddział zajmujący się obrotem paliwami gazowymi, będzie posiadała w naszym kraju stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. WSA, wbrew twierdzeniom podatnika, uznał, że w zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji oddział spółki zagranicznej będzie jej stałym miejscem prowadzenia działalności. Zdaniem sądu działalność oddziału będzie cechowała się elementem stałości. Oddział zostanie utworzony do celów działalności gospodarczej, zostanie mu zapewnione minimum personalne oraz minimum techniczne, a oddział będzie korzystać z usług innych podmiotów na terytorium Polski, w tym usług dystrybucji oraz usług magazynowania.

Jednocześnie, jak podkreślił sąd, o stałości miejsca prowadzenia działalności będzie świadczyć również sam fakt, że spółce zostanie udzielona koncesja na obrót paliwami gazowymi, którą udziela się co najmniej na 10 lat. Zgodnie z tym stanowiskiem – spółka brytyjska będzie zobowiązana do rejestracji na potrzeby VAT w Polsce. Będzie też musiała rozliczać się z podatku od wartości dodanej z prowadzonej działalności w Polsce.

Warto zwrócić uwagę na precedensowe rozstrzygnięcie NSA z 26 lutego 2013 r. (wyrok był komentowany w numerze majowym na str. 3 – przyp. red.). W wyroku tym sąd potwierdził, że rozliczenia pomiędzy zarejestrowanym w Polsce oddziałem firmy zagranicznej a jego jednostką macierzystą mogą być kwalifikowane jako czynności podlegające VAT. W związku z tym mogą podlegać odliczeniu. Rozstrzygnięcie NSA ma istotne znaczenie dla wszystkich przedsiębiorstw zagranicznych, które zlokalizowały w Polsce centra usług wspólnych, serwisowych, jednostki doradcze, inżynierskie, a także oddziały do wspierania sprzedaży na naszym rynku. Dotyczy wszystkich przedsiębiorców prowadzących działalność w Polsce na podstawie oddziałów zarejestrowanych w Polsce do celów VAT. Biorąc pod uwagę zasady unijnego systemu VAT, można łatwo wykazać związek pomiędzy zakupami realizowanymi przez oddział w kraju a działalnością gospodarczą wykonywaną przez jednostkę centralną za granicą. Taki związek powinien być wystarczającą przesłanką do uznania, że podatek VAT od zakupu towarów i usług w Polsce podlega odliczeniu.

Wyrok WSA w Warszawie z 24 lipca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 3118/12