Czy warunkiem skorzystania z urlopu po długiej chorobie jest wykonanie badań kontrolnych

Iwona Kusio-Szalak

Autor: Iwona Kusio-Szalak

Dodano: 11 czerwca 2018
Pytanie:  Pracownik (nauczyciel) po ciężkiej chorobie ma przyznane świadczenie rehabilitacyjne do 5 sierpnia 2018 r. Od 6 sierpnia 2018 r. chce iść na zaległy urlop wypoczynkowy. Jako szkoła (pracodawca tego pracownika) przekazaliśmy mu informację, że jeżeli nie przyniesie najpóźniej w dniu 6 sierpnia 2018 r. zaświadczenia od lekarza, że jest zdolny do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku oraz zaświadczenia od lekarza medycyny pracy o badaniach kontrolnych - okresowych, to nie udzielimy mu urlopu wypoczynkowego i zostanie zwolniony. Pracownik uważa, że zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, nie powinniśmy żądać od niego przed udzieleniem urlopu wypoczynkowego zaświadczenia od lekarza, że jest zdolny do wykonywania pracy, bowiem urlop wypoczynkowy nie jest wykonywaniem czyli świadczeniem pracy i pracownik musi dostarczyć zaświadczenie lekarskie o zdolności do pracy dopiero przed dopuszczeniem go do pracy, czyli po urlopie. Pracownik uważa, że nie powinniśmy też żądać od niego zaświadczenia od lekarza medycyny pracy – czyli badań kontrolnych – okresowych, ponieważ przeprowadzenie tych badań nie mieści się w zakresie zaleceń lekarskich, które są dla pracownika wiążące przez cały okres zwolnienia lekarskiego, jeżeli takie badania są w aktach pracownika i są aktualne. Czy pracownik ma rację i dopiero po urlopie wypoczynkowym może przynieść zaświadczenie o zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku oraz nie przynosić badań od lekarza medycyny pracy, jeżeli dotychczasowe badania są w jego aktach osobowych i są aktualne?
Odpowiedź: 

Nie, pracownik nie ma racji.

Do 2015 r. Sąd Najwyższy reprezentował dwa odmienne stanowiska. Wskazywał, iż możliwe jest rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego bez uprzedniego przeprowadzenia badań okresowych, skoro w okresie urlopu wypoczynkowego pracownik nie świadczy pracy to nie ma przeszkód aby pracownik wykorzystał przysługujący mu urlop wypoczynkowy. Sąd Najwyższy uznawał, iż obowiązku takiego nie można było wywieść z brzmienia art. 229 Kodeksu pracy (dalej: kp).

Kontrolne badania lekarskie, o których mowa w art. 229 § 2 kp, zdaniem tej linii orzeczniczej przeprowadzane są: „w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku".

Urlop wypoczynkowy polega na czasowym niewykonywaniu pracy na dotychczasowym stanowisku i już tylko z tego powodu nie można przyjąć, że niezbędnym warunkiem rozpoczęcia urlopu jest przeprowadzenie kontrolnych badań lekarskich. Badania te są niezbędne przed dopuszczeniem do wykonywania pracy, natomiast, zdaniem Sądu Najwyższego, nieprzeprowadzenie ich przed urlopem nie pozostaje w sprzeczności z istotą urlopu wypoczynkowego.

Zgodnie z inną linią orzeczniczą Sądu Najwyższego, nie jest możliwe korzystanie z urlopu wypoczynkowego w okresie niezdolności do pracy, ponieważ urlop wypoczynkowy i niezdolność do pracy wzajemnie się wykluczają.

Niezdolność do pracy wyłącza możliwość korzystania z urlopu wypoczynkowego zgodnie z jego przeznaczeniem, dlatego niedopuszczalne jest udzielenie urlopu wypoczynkowego w trakcie niezdolności pracownika do pracy, nawet wtedy, gdy pracownik wyraził na to zgodę.

Ostatecznie Sąd Najwyższy w wyroku z 26 października 2016 r., sygn. akt III PK 9/16, uznał że pracownik, nie może rozpocząć urlopu wypoczynkowego lub wziąć urlopu na żądanie po zakończeniu niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni.

Najpierw pracownik powinien uzyskać zaświadczenie lekarskie o zdolności do pracy, dopiero później może wystąpić z wnioskiem o urlop wypoczynkowy lub skorzystać z prawa od urlopu na żądanie. W sytuacji, gdy pracownik rozpocznie urlop bez ważnych badań lekarskich, jego nieobecność w pracy w tym dniu może zostać potraktowana jako nieobecność nieusprawiedliwiona, w skrajnym przypadku skutkująca rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia.

Reasumując, w świetle najnowszego orzecznictwa Sądu Najwyższego, pracodawca powinien kierować pracownika po chorobie trwającej ponad 30 dni na badania kontrolne nawet, jeżeli bezpośrednio po zakończeniu zwolnienia lekarskiego podwładny będzie korzystał z urlopu wypoczynkowego. Czyli nawet w sytuacji, gdy po długotrwałej niedyspozycji zdrowotnej pracownik przechodzi od razu na urlop wypoczynkowy, konieczne jest uprzednie skierowanie go na badania kontrolne do lekarza medycyny pracy.

Orzecznictwo:

  • wyrok Sądu Najwyższego z 26 października 2016 r., sygn. akt III PK 9/16,
  • wyrok Sądu Najwyższego z 9 marca 2011 r., sygn. akt II PK 240/10; OSNP 2012/9-10/113.
Iwona Kusio-Szalak

Autor: Iwona Kusio-Szalak

Radca prawny. Od wielu lat specjalizuje się w praktycznych zagadnieniach prawa pracy. Autorka opracowań z zakresu prawa pracy kierowanych do pracowników kadr i działów personalnych, a także osób zarządzających. Specjalizuje się w prawie pracy, w szczególności w zagadnieniach związanych z tworzeniem umów i dokumentów związanych ze stosunkiem pracy, a także czasem pracy, zgodnym z prawem zatrudnianiem i zwalnianiem pracowników, podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, uprawnieniami rodzicielskimi. Posiada bogate doświadczenie w reprezentowaniu zarówno pracowników, jak i pracodawców w sporach pracowniczych przed sądami pracy.
Nie ma jeszcze komentarzy do tego dokumentu.
Zaloguj się aby dodać komentarz
Poradnia 48h

Jeśli masz jakiekolwiek pytania skorzystaj z indywidualnej porady grona naszych wybitnych Ekspertów.