Tylko teraz możesz BEZPŁATNIE przetestować PortalFK.pl przez 24h! GWARANTUJEMY:
W Twojej firmie pracownicy otrzymują premię albo nagrody? Świadczenia te są przewidziane w umowie o pracę, która nie określa, co się dzieje z premiami i nagrodą roczną w razie choroby pracownika?Sprawdź, czy mogą być one wliczone do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, jeżeli są wypłacane w niezmienionej wysokości mimo nieobecności pracownika z powodu choroby. Poznaj najnowsze stanowisko Sądu Najwyższego w tej sprawie.
Członek zarządu spółki z o.o. będący jednocześnie dyrektorem generalnym od marca 2013 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim i pobierał z tego tytułu najpierw wynagrodzenie potem zasiłek chorobowy. Wobec długotrwałej choroby w czasie pobierania świadczenia chorobowego został zwolniony z pracy na podstawie art. 53 § 1 Kodeksu pracy.
Po rozwiązaniu umowy o pracę, ZUS przejął wypłatę zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego.
Zarówno spółka, jak i ZUS wypłacały mu z tytułu niezdolności do pracy świadczenia biorąc za podstawę wyłącznie wynagrodzenie zasadnicze, bez przyznanych mu w 2012 r. nagrody rocznej za osiągnięcie dodatniego wyniku finansowego firmy za rok 2011, oraz bez przyznanych mu w ciągu 2012 r. i na początku 2013 r. premii kwartalnych za osiągnięcie w odpowiednio w I i IV kwartale 2012 r. zysku netto przez spółkę oraz wykonanie zadań zarządczych ustalonych przez walne zgromadzenie wspólników (WZW).
Obydwa te składniki płacowe przewidziane były w umowie o pracę (oraz w aneksie do niej), przy czym zarówno nagrodę jak i premie przyznawało WZW, po przeprowadzeniu audytu i sporządzeniu bilansu za dany okres.
Ani umowa o pracę ani aneks do niej nie określały, co się dzieje z premiami i nagrodą roczną w razie choroby pracownika - członka zarządu, przepisy nie przewidywały zwłaszcza redukcji wysokości premii i nagrody w razie absencji członka zarządu spowodowanej chorobą.
Praktyka była jednak taka, że nieobecność z powodu choroby nie miała w zasadzie wpływu na wysokość premii i nagród. W 2013 r., już będąc na zwolnieniu pracownik ten otrzymał bowiem nagrodę za rok 2012 w pełnej wysokości ustalonej przez WZW.
Mimo to odwołał się on od decyzji ZUS dotyczącej wysokości jego zasiłku chorobowego.
Odwołanie i apelacja byłego pracownika zostały oddalone, podobnie stało się też z jego skargą kasacyjną którą Sąd Najwyższy oddalił w całości.
Uzasadniając orzeczenie SN wskazał, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2016 r. poz. 372 ze zm., dalej jako ustawa zasiłkowa) przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania tego zasiłku zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych pracy lub przepisami o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego zasiłku.
SN podkreślił, że w przeciwieństwie do poprzedniej regulacji ustawy zasiłkowej przepis ten obejmuje również swoją dyspozycją sytuację, w której przepisy płacowe lub postanowienia o wynagrodzeniu albo są niejasne, albo w ogóle nie mówią o tym, czy i w jakim zakresie pracownik uzyskuje w czasie choroby dany składnik płacowy.
W takich przypadkach należy skupić się na praktyce zakładowej – podkreślił SN.
Oznacza to, że należy najpierw ustalić, czy i w jaki sposób wypłacane są dane składniki za okresy choroby.
Zdaniem SN: sądy postąpiły prawidłowo, gdy z umowy nic nie wynikało, zbadały w postępowaniu dowodowym praktykę i ustaliły, że wypłata premii i nagród rocznych nie była uzależniona od tego czy pracownik był nieobecny z powodu choroby. Skoro składniki te były wypłacane niezależnie od tego czy pracownik chorował czy nie, to nie mogą one wchodzić do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego.
Wyrok Sądu Najwyższego z 3 sierpnia 2016 r., sygn. I UK 178/16
KOMENTARZE EKSPERTA: Michał Culepa, prawnik, specjalista z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, doświadczony trener i wykładowca
Kwestia zaliczenia składników płacowych do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie raz była przedmiotem analiz przez SN w wyrokach, ale niniejsze orzeczenie jest jednym z pierwszych po wprowadzeniu obecnego brzmienia przepisu art. 41 ustawy zasiłkowej, po wyroku TK z 24 czerwca 2008 r. (sygn. SK 16/06, Dz.U. z 2008 r., nr 119 poz. 771).
SN podkreśla tu rolę praktyki zakładowej – najważniejsze jest nie to, czy dany składnik jest periodyczny, czy nie, uznaniowy, czy regulaminowy itp. Ważne jest, czy pracodawca wypłaca dany składnik w pełnej wysokości za dany okres, czy „potrąca” określone kwoty z powodu absencji chorobowej pracownika, czy wreszcie całkowicie zawiesza wypłatę z powodu choroby.
Jeżeli dany składnik (jego wypłata) jest uzależniony od obecności pracownika w pracy, a nieobecność powoduje obniżenie jego kwoty, to powinien on być wliczony do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego – także jeżeli ma charakter uznaniowy (jak nagroda pieniężna czy niektóre rodzaje premii). Dotyczy to także sytuacji, w których postanowienia umowne czy regulaminowe nic o tym nie mówią, ale u pracodawcy ustalono określoną praktykę odnośnie wypłat tego typu składników – polegającą na obniżeniu lub pozbawieniu pracownika tego rodzaju składników płacy w razie nieobecności z powodu choroby.
Zapamiętaj!
Tylko teraz możesz BEZPŁATNIE przetestować PortalFK.pl przez 24h! GWARANTUJEMY:
Jeśli masz jakiekolwiek pytania skorzystaj z indywidualnej porady grona naszych wybitnych Ekspertów.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.