Koszt wytworzenia produktu obejmuje koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym produktem oraz uzasadnioną część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem tego produktu. Definicję tę zawiera art. 28 ust. 3 ustawy o rachunkowości. W jaki sposób jednak ustalić nie tylko wartość kosztów bezpośrednich i pośrednich, ale też moce produkcyjne i zastosować tę wiedzę w praktyce, takie objaśnienia znajdziemy w KSR 13.
Zgodnie z przepisem ustawy o rachunkowości małe jednostki mogą stosować uproszczenia przy ustalaniu kosztu wytworzenia. Obowiązujące w tym zakresie zasady określa KSR 13.
Jednym z pomysłów na ożywienie gospodarki po kryzysie jest uruchamianie programów związanych z realizacją inwestycji infrastrukturalnych. Niektóre z nich mogą być realizowane w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego. Z racji, iż sposób ujmowania i prezentacji skutków takiej współpracy nie został szczegółowo unormowany w ustawie o rachunkowości, przygotowany został Krajowy Standard Rachunkowości nr 10 „Umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym oraz umowy koncesji na roboty budowlane lub usługi”.
Wdrożenie KSR to zmiana polityki rachunkowości. W celu rzetelnego i jasnego przedstawienia sytuacji jednostka może, ze skutkiem od pierwszego dnia roku obrotowego, bez względu na datę podjęcia decyzji, zmienić dotychczas stosowane rozwiązania na inne, przewidziane ustawą.
Niedawno został opublikowany projekt nowego krajowego standardu rachunkowości, dotyczącego ustalania kosztu wytworzenia produktów. Przeczytaj więcej na jego temat i dowiedz się, kiedy trzeba będzie go stosować.
Przestrzeganie zasady wiernego i rzetelnego obrazu jednostki to jeden z najważniejszych obowiązków kierownika jednostki, które zostały zaakcentowane w nowym stanowisku Komitetu Standardów Rachunkowości.
Komitet Standardów Rachunkowości dokonał aktualizacji KSR dotyczącego rachunku przepływów pieniężnych. Nowelizacja ma dość ograniczony zakres.
Komitet Standardów Rachunkowości pracuje nad nowym KSR dotyczącym działalności rolniczej. Sprawdź, jaki będzie zakres proponowanych regulacji, z projektem których można się zapoznać na stronie internetowej resortu finansów.
Do poprawnego ujęcia w księgach rachunkowych umów o partnerstwie publiczno-prywatnym należy wykorzystać nowy KSR nr 10. Informacje o umowach możesz już ująć w sprawozdaniu za 2016 rok.
Zaktualizowany standard wszedł w życie 28 lipca i ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań finansowych sporządzonych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Poznaj szczegóły nowelizacji.
Regulacje w zakresie ustalania kosztu wytworzenia zgodnie z KSR 11 są zbieżne z postanowieniami MSR 16 „Rzeczowe aktywa trwałe”. Polski standard jest jednak dużo bardziej szczegółowy niż MSR 16. Oznacza to, iż na podstawie MSR 8 jeśli zagadnienie dotyczące środków trwałych nie jest uregulowane w MSSF/MSR to spółki stosujące te przepisy mogą wzorować się na szczegółowych rozwiązaniach wskazanych właśnie w KSR 11.
KSR 11 poświęca wiele uwagi zasadom ustalania kosztu wytworzenia, w tym o charakterze finansowym. Ustawa o rachunkowości wskazuje ogólne zasady, a KSR je rozwija i uszczegóławia. Poznaj II część wskazówek naszego eksperta poświęconych temu zagadnieniu.
Obowiązkiem służb finansowo-księgowych jest ujęcie środków trwałych w ewidencji. Ma to szczególne znaczenie nie tylko do sporządzania sprawozdania finansowego, ale także do rozliczeń w podatku dochodowym. W jaki sposób dokonywać identyfikowania – teraz podpowiada to nowy KSR 11.
Krajowy Standard Rachunkowości nr 11 „Środki trwałe”, opublikowany w Dzienniku Urzędowym ministra rozwoju i finansów z 29 maja 2017 r. (poz. 105), dotyczy również jednostek sektora publicznego. Wszedł w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań finansowych sporządzonych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.
/WiedzaiPraktyka
/wip
/WiedzaiPraktyka
/wip