Delegowanie pracowników do pracy w Szwecji

Jakub Rychlik

Autor: Jakub Rychlik

Dodano: 8 czerwca 2012
Pytanie:  Firma zatrudnia pracowników w Polsce, ale na okres dwóch miesięcy wysyła dwóch pracowników do pracy w Szwecji. Firma zapewnia tym pracownikom nocleg, wyżywienie i transport. Proszę o wyjaśnienie czy takie wydatki są kosztami w spółce oraz czy wydatki te są przychodem u pracowników? Jak potraktować taki wyjazd pracowników - jako delegację czy jako oddelegowanie? Po dwóch miesiącach pracy w Szwecji pracownicy wracają do pracy w Polsce. Czy są jakieś zasady co do wynagrodzenia minimalnego takich pracowników?

Z podróżą służbową (delegacją) będziemy mieli do czynienia, gdy pracownik wykonuje na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy. Przeczytaj tekst i poznaj odpowiedzi na pytania. Sprawdź, kiedy mamy do czynienia z oddelegowaniem.

Odpowiedź: 

Wydatki poniesione na zapewnienie pracownikom noclegu, wyżywienia i transportu stanowią dla nich przychód podlegający opodatkowaniu PIT. Jednocześnie mogą być one uznane za koszt uzyskania przychodów Państwa spółki. Jeżeli rodzaj wykonywanej pracy przez pracowników w Szwecji jest taki sam jaki był dotychczas, to wyjazd należy uznać za podróż służbową (delegację).

Prawo pracy

Zgodnie z art. 775 § 1 kp, z podróżą służbową (delegacją) będziemy mieli do czynienia, gdy pracownik wykonuje na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy. Z kolei oddelegowanie jest pojęcie używanym potocznie, zaś jego znaczenie wywodzi się z treści art. 42 § 4 kp, który stanowi, iż wypowiedzenie dotychczasowych warunków pracy lub płacy nie jest wymagane w razie powierzenia pracownikowi, w przypadkach uzasadnionych potrzebami pracodawcy, innej pracy niż określona w umowie o pracę na okres nie przekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym, jeżeli nie powoduje to obniżenia wynagrodzenia i odpowiada kwalifikacjom pracownika.

W praktyce pracodawcy wykorzystują ten przepis, by nie ponosić na rzecz pracownika wydatków związanych z podróżą służbową. Odbywa się to w ten sposób, że pracodawcy zmieniają pracownikowi zakres wykonywanych czynności z jednoczesną zmianą miejsca wykonywania pracy.

Odpowiadając na zadane pytanie należy stwierdzić, iż jeżeli w związku z wyjazdem do Szwecji pracownicy Państwa spółki wykonują inną rodzajowo pracę (np. w Polsce zajmują się naprawianiem sprzętu elektrycznego, natomiast w Szwecji wykonują prace budowlane), to można mówić o oddelegowaniu. Jeśli zaś rodzajowo wykonywana praca jest ta sama w Szwecji co i w Polsce, to wówczas będziemy mieli do czynienia z podróżą służbową.

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Zgodnie z art. 12 ust. 1 updof, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Biorąc pod uwagę treść powyższego przepisu należy stwierdzić, iż zapewnienie pracownikom noclegu, wyżywienia i transportu stanowią nieodpłatne świadczenia w związku z tym ich wartość stanowi przychód podlegający opodatkowaniu PIT.

Jeżeli zaś chodzi o miejsce opodatkowania uzyskiwanych przychodów, to zastosowanie znajdą właściwe przepisy polsko-szwedzkiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zgodnie z jej art. 15 ust. 1 pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w umawiającym się państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim umawiającym się państwie.

Z kolei stosownie do treści art. 15 ust. 2 tej umowy, bez względu na postanowienia ust. 1, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w umawiającym się państwie otrzymuje za pracę najemną wykonywaną w drugim umawiającego się państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym państwie, jeżeli:

  1. odbiorca przebywa w drugim państwie przez okres lub  okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynających się lub kończących w danym roku podatkowym i
  2. wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim państwie, i
  3. wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim państwie.
Z treści powyższych przepisów wynika, że co do zasady pracownik mający miejsce zamieszkania w Polsce, a wykonujący pracę w Szwecji będzie podlegał opodatkowaniu również w Szwecji z tego tytułu.
Jednakże na zasadzie wyjątku, jeżeli Państwa spółka będąca pracodawcą ma siedzibę w Polsce a pracownicy przebywają krócej  w Szwecji niż przez 183 dni w roku oraz wydatki na zapewnienie pracownikom noclegu, wyżywienia i transportu nie są ewentualnie pokrywane przez Państwa zakład znajdujący się w Szwecji, to powstały przychód podlega opodatkowaniu PIT jedynie w Polsce.

Podatek dochodowy od osób prawnych

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Mając na uwadze treść powyższego przepisu należy stwierdzić, iż wydatki poniesione przez Państwa spółkę na zapewnienie pracownikom noclegu, wyżywienia i transportu pozostają w związku ze źródłem przychodów Państwa spółki co oznacza, że mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

- art. 42 § 4, art. 775 § 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst. jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.),
- art. 12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.),
- art. 15 ust. 1, 2 konwencji między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w Sztokholmie 19 listopada 2004 r. (Dz.U. z 2006 r. nr 26, poz. 193),
- art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397).
Tekst opublikowany: 

31 maja 2012 r.

Jakub Rychlik

Autor: Jakub Rychlik

Doradca podatkowy (nr wpisu 11549), prawnik (absolwent Wydziału Prawa i Administracji UW).
Nie ma jeszcze komentarzy do tego dokumentu.
Zaloguj się aby dodać komentarz