Wkłady w SKA

Grzegorz Magdziarz

Autor: Grzegorz Magdziarz

Dodano: 16 stycznia 2014
Pytanie:  Spółka z o.o. (Sp. z o.o.) jest komplementariuszem Spółki komandytowo - akcyjnej (SKA). Odpowiada w całości za zobowiązania SKA i nie uczestniczy w zyskach SKA. Sp. z o.o. wpłaciła swój wkład do SKA w kwocie 500 zł, który został przekazany na poczet kapitału zapasowego. Czy komplementariusz wykazuje te 500 zł jako inwestycję w jednostce powiązanej czy w dacie poniesienia jest to koszt?
Odpowiedź: 

Zgodnie z prawem bilansowym w księgach rachunkowych należy ująć wszelkie przychody i odpowiadające im koszty. A jak będzie w tym przypadku?

Wkład w spółce KA Sp. z o.o. powinna zaksięgować jako inwestycję.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt. 17 uor przez inwestycje rozumiemy aktywa posiadane przez jednostkę w celu osiągnięcia z nich korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu wartości tych aktywów, uzyskania przychodów w formie odsetek, dywidend (udziałów w zyskach) lub innych pożytków, w tym również z transakcji handlowej, a w szczególności aktywa finansowe oraz te nieruchomości i wartości niematerialne i prawne, które nie są użytkowane przez jednostkę, lecz są posiadane przez nią w celu osiągnięcia tych korzyści.

W myśl ustawy Kodeks spółek handlowych, spółka komandytowo-akcyjna jest spółką osobową. Zgodnie z art. 130 KSH statut spółki komandytowo-akcyjnej powinien zawierać między innymi:

1) oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego komplementariusza oraz ich wartość,

2) wysokość kapitału zakładowego, wartość nominalną akcji i ich liczbę ze wskazaniem, czy akcje są imienne, czy na okaziciela.

W spółce komandytowo-akcyjnej występują dwie kategorie wspólników: komplementariusze, tzw. wspólnicy aktywni oraz akcjonariusze, tzw. wspólnicy bierni. Komplementariusz prowadzi sprawy spółki, a także reprezentuje spółkę na zewnątrz w stosunku do osób trzecich. Akcjonariusz posiada status wspólnika kapitałowego. Co najmniej jeden wspólnik musi być akcjonariuszem, a jeden komplementariuszem. Akcjonariuszem/komplementariuszem może być osoba fizyczna, osoba prawna (np. spółka z o.o. albo akcyjna), a także jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną (np. każda handlowa spółka osobowa).

Tworząc spółkę wspólnicy wnoszą do niej wkłady. W spółce komandytowo-akcyjnej mamy do czynienia z kapitałem zakładowym. Minimalny kapitał zakładowy dla tego rodzaju spółki wynosi 50.000 zł – art. 126 §2 KSH. Akcjonariusze wnoszą wkłady do spółki, za które otrzymują akcje w kapitale zakładowym. Z kolei komplementariusz może wnieść wkład do spółki komandytowo-akcyjnej przede wszystkim na inne fundusze niż kapitał zakładowy. Może on wnieść wkład także na kapitał zakładowy. Nie wyłączy to jednak jego nieograniczonej odpowiedzialności za zobowiązania spółki (art. 132 KSH). Uzyska on natomiast podwójny status: komplementariusza i akcjonariusza.

Wkłady komplementariuszy i akcjonariuszy wnoszone do spółki mogą być pieniężne lub niepieniężne.

A zatem w księgach rachunkowych spółki z o.o. wniesienie wkładu na kapitał zapasowy ujmuje się zapisem:

Wn konto "Długoterminowe aktywa finansowe",

Ma środki pieniężne

Oczywiście pozostaje kwestia ustalenie, na jaki okres i w jakim celu wniesiono wkład – wówczas dochodzi odpowiednia prezentacja w części kotko lub długoterminowe. W przypadku, gdy Spółka zamierza utrzymywać udziały w celu korzystania z prawa do zysku lub sprawowania kontroli nad inną jednostką, wówczas prezentowane będą jako inwestycje długoterminowe. Z kolei jeśli wkłady miałyby posłużyć jedynie jako krótkoterminowa lokata kapitału, z zamiarem odsprzedania ich w ciągu roku, ujmuje się je jako aktywa krótkoterminowe.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 3 uor w jednostkach nie podlegających obowiązkowemu badaniu sprawozdania finansowego akcje zakwalifikowane jako inwestycje długoterminowe wycenia się zgodnie z w cenie nabycia pomniejszonej o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości lub według wartości godziwej (rynkowej).

Z kolei udziały zakwalifikowane do inwestycji krótkoterminowych wyceniamy zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 5 uor:

1) według wartości godziwej (rynkowej) albo

2) według ceny nabycia nie wyższej niż wartość ustalona według ceny rynkowej (wartości godziwej) na dzień bilansowy.

- art. 126 §2, art. 130 i art. 132 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek handlowych (tekst jedn.: Dz.U. z 2000 r. nr 79, poz. 1037 z późn. zm.) – KSH; - art. 3 ust. 1 pkt. 17, art. 84 ust. 1 pkt. 3 i 5 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz.U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 z późn. zm.) – uor.
Grzegorz Magdziarz

Autor: Grzegorz Magdziarz

Ekspert ds. rachunkowości i MSR/MSSF, biegły rewident. Współpracuje z wydawnictwami: Wiedza i Praktyka, Nowe Standardy Sprawozdawczości, Infor.
Nie ma jeszcze komentarzy do tego dokumentu.
Zaloguj się aby dodać komentarz