Wynagrodzeniem uczestnika PPK jest co do zasady podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Jeżeli dana kwota jest wyłączona z tej podstawy wymiaru, nie nalicza się od niej wpłat do PPK.

Wysokość wpłat podstawowych i wpłat dodatkowych do PPK określa się procentowo od wynagrodzenia uczestnika tego programu. Wpłaty finansowane przez podmiot zatrudniający pochodzą z jego środków, a wpłaty finansowane przez uczestnika PPK podmiot zatrudniający pobiera z jego wynagrodzenia. Wynagrodzeniem - zgodnie z definicją zawartą w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych - jest podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uczestnika PPK, o której mowa w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy (czyli do tzw. 30-krotności), oraz z wyłączeniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym oraz pobierających zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego.

W przypadku pracownika podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:

wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków i świadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczeń społecznych, a także
przychodów wymienionych w § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Pracodawca finansuje posiłki swoim pracownikom. 1 września 2023 r. weszły w życie zmiany w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. W § 2 ust. 1 pkt 11 tego rozporządzenia przyjęto, że podstawy wymiaru składek nie stanowi wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu oraz wartość otrzymanych przez pracowników bonów, talonów, kuponów i kart przedpłaconych uprawniających do nabycia wyłącznie posiłków w placówkach gastronomicznych lub handlowych – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 450 zł. Kwota ta nie jest wynagrodzeniem w rozumieniu ustawy o PPK, w związku z czym pracodawca nie nalicza od niej wpłat do PPK.

Sprawdź też:

Źródło:

www.mojeppk.pl