Upewnij się, czy budowa drogi ma związek z prowadzoną inwestycją

Sprawa dotyczyła spółki zajmującej się realizacją projektów budowlanych. Obecnie przedsiębiorstwo buduje park magazynowo-usługowo-produkcyjny. W celu realizacji inwestycji zawarto umowę z deweloperem,  w ramach której ten zobowiązał się do kompletnej realizacji inwestycji na rzecz spółki. Po zakończeniu inwestycji obiekty parku będą stanowić środki trwałe spółki wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. Deweloper zawarł z gminą porozumienie, w ramach którego uzgodniono szczegółowe warunki wybudowania  drogi, co było niezbędne przy realizacji inwestycji.

Spółka zwróciła deweloperowi poniesione koszty na budowę drogi. Uważała, że wydatki poniesione na realizację inwestycji drogowej jako wydatki niezbędne do rozpoczęcia użytkowania inwestycji stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodu.

Właściwym momentem do rozpoznania przez spółkę kosztów uzyskania przychodów związanych z wydatkami poniesionymi na realizację inwestycji drogowej jest moment formalnego przekazania inwestycji gminie, tj. 11 stycznia 2017 r., w którym to dniu dokonano czynności odbiorowych robót związanych z realizacją inwestycji drogowej, co zostało udokumentowane protokołem odbioru końcowego robót oraz przekazania inwestycji drogowej.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przyznał spółce rację i odstąpił od pisemnego uzasadnienia.

W interpretacji podatkowej poruszono istotną kwestię z punktu widzenia inwestorów, którzy – z braku odpowiedniej infrastruktury drogowej – są we własnym zakresie zobowiązani do poniesienia kosztów budowy lub przebudowy dróg prowadzących do realizowanej przez nich inwestycji.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia. Taka też sytuacja zaistniała w stanie faktycznym komentowanej interpretacji, z tym że koszty budowy drogi ponoszone pierwotnie przez dewelopera w ostatecznym rozrachunku obciążały inwestora.

Wydatki te należy uznać za koszty podatkowe, gdyż ich poniesienie jest warunkiem koniecznym do osiągania przychodów z wynajmu powierzchni parku magazynowo-usługowo-produkcyjnego. Przy czym organ podatkowy słusznie uznał, że wydatki te stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodu. Nie sposób bowiem uznać, że wybudowana droga stanowi środek trwały (gdyż została przekazana gminie i nie stanowi własności podatnika) albo inwestycję w obcym środku trwałym (gdyż droga nie będzie przedmiotem umowy najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze zawartej z gminą).

Jednocześnie, z uwagi na brak dobrowolności i obowiązek ponoszenia tych wydatków, nieodpłatne przekazanie drogi nie może zostać uznane za wyłączoną z kosztów podatkowych darowiznę. Stanowisko to zostało potwierdzone w kilku innych interpretacjach wydanych w ostatnim czasie (zob. interpretację dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 31 stycznia 2017 r., nr 3063-ILPB1-3.4511.217.2016.1.DS, wydaną na gruncie ustawy o PIT, dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 grudnia 2016 r., nr 2461-IBPB-1-1.4510.290.2016.3.SG oraz z 18 lutego 2016 r., nr IBPB-1-2/4510-891/15/AnK).

Większe kontrowersje wzbudza kwestia ustalenia momentu zaliczenia wydatków na budowę drogi do kosztów uzyskania przychodów. Organy podatkowe najczęściej przyjmują, że takim momentem będzie chwila nieodpłatnego przekazania drogi na rzecz gminy, co jest dokonywane głównie w formie protokołu zdawczo-odbiorczego albo protokołu przekazania (tak też uznał organ podatkowy w komentowanej interpretacji; zob. także interpretację dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 kwietnia 2017 r., nr 2461-IBPB-1-1.4511.62.2017.1.NL, oraz dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 listopada 2015 r., nr IPPB5/4510-801/15-2/RS). Z drugiej strony, można spotkać się ze stanowiskiem, zgodnie z którym koszty budowy drogi publicznej uznaje się za pośrednie koszty w momencie ich poniesienia (zob. interpretacje dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11 stycznia 2017 r, nr 2461-IBPB-1-3.4510.1028.2016.2.MST, oraz z 18 marca 2014 r., nr IBPBI/2/423-1714/13/MS).

Wydaje się, że za prawidłowe należałoby uznać to drugie podejście, ponieważ przepisy statuują, że są one „potrącalne w dacie ich poniesienia”.

Na koniec należy zwrócić uwagę, że w komentowanej interpretacji organ podatkowy potwierdził również, że do kosztów podatkowych można zaliczyć wydatki związane z budową infrastruktury technicznej niezbędnej do obsługi inwestycji, tj. urządzeń mających na celu doprowadzenie do niej mediów, m.in. wody i kanalizacji.

Interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 sierpnia 2017 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.121.2017.1.AG