Sprawdź, czy wydatki związane z prowadzeniem ksiąg rachunkowych zaliczysz do kosztów

Dodano: 17 kwietnia 2018
8102c17b28f822b51e4094acdc12e91be1a2279b-medium

Przedsiębiorstwo nabywa usługi księgowe od usługodawcy bądź podmiotów powiązanych. Czy poniesione wydatki może w 2018 roku zaliczyć do kosztów? Sprawdźmy.

Od 1 stycznia 2018 r. obowiązuje art. 15e ustawy o CIT, który ogranicza zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie określonych usług niematerialnych bezpośrednio lub pośrednio od podmiotów powiązanych (lub podmiotów mających siedzibę lub zarząd w krajach stosujących szkodliwą konkurencję podatkową).

Katalog usług niematerialnych objętych tych limitem obejmuje koszty:

  • usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
  • wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
  • przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze.

Wydatki na te usługi są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczać będą 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych.

Czego dotyczył problem?

W spółce księgi są prowadzone przez podmiot zewnętrzny na podstawie umowy o świadczenie usług rachunkowo-księgowych, w tym usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych przez podmiot powiązany w rozumieniu art. 11 ustawy o CIT.

Usługi księgowe świadczone na podstawie umowy obejmują m.in.:

  • usługi związane z prowadzeniem ksiąg rachunkowych;
  • sporządzanie miesięcznych zestawień wyników i bilansu od początku roku i za 12 miesięcy, przygotowywanie plików pomocniczych na potrzeby konsolidacji.

Wątpliwości dotyczyły tego, czyart. 15e ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. będzie znajdował zastosowanie do usług księgowych lub ich elementów nabywanych przez spółkę od usługodawcy lub podmiotów powiązanych mających siedzibę w Polsce. Spółka uważała, że nie.

Jakie stanowisko zajął organ podatkowy?

Wprawdzie projekt nowelizacji ustawy o CIT z 6 lipca 2017 r. wśród usług objętych limitem z art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy wyraźnie wymieniał usługi księgowe, to jednak w ostatecznym kształcie nowelizacji usługi księgowe nie zostały objęte zakresem zastosowania tego przepisu.

Pojęcia „usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze” użyte w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy nie obejmują opisanych we wniosku usług księgowych.

Bez znaczenia pozostaje w tym przypadku okoliczność, że usługodawca jest podmiotem powiązanym względem spółki w rozumieniu art. 11 ustawy o CIT, gdyż niespełnienie przesłanki przedmiotowej wynikającej z art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT powoduje brak zastosowania omawianego przepisu w danej sprawie.

 

KOMENTARZ EKSPERTA

Omawiana interpretacja jest korzystna dla podatników. Obecnie w dobie globalizacji zarówno w korporacjach międzynarodowych, jak i krajowych grupach kapitałowych standardem jest korzystanie z usług wyspecjalizowanej w zakresie rachunkowości spółki córki. Centra usług księgowych powstają nie tylko w Polsce, ale też za granicą i obsługują całe grupy kapitałowe. Ograniczenie możliwości zaliczania kosztów księgowości prowadzonej przez spółkę – siostrę, do kosztów uzyskania przychodów nie przyczyniłoby się zapewne do rozwoju własnych służb księgowych, ale bezdyskusyjnie utrudniłoby prowadzenie ewidencji.

Jednostki korzystające z usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze muszą pamiętać o tym, że tylko część wartości tych kosztów może być ujęta, jako koszt uzyskania przychodów. Zapis art. 15e ustawy o CIT wymusił w praktyce dwa podejścia.

  1. Niezaliczanie w ogóle kosztów podlegających ograniczeniu w szczególności kosztów doradztwa i marketingowo-promocyjnych do kosztów uzyskania przychodów w trakcie roku. Koszty te są jedynie kosztami księgowymi i dopiero przy rozliczeniu rocznym będą uwzględnione przy rozliczeniu rocznym, gdy ostatecznie zweryfikuje się czy i w jakiej wysokości jest nadwyżka sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych.
  1. Na bieżąco przy ustalaniu każdej zaliczki na podatek dochodowy dopisuje się kwotę kosztów podlegającą ograniczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

Aby móc uzyskać informacje, jaka jest wartość kosztów, o których mowa w art. 15e ustawy o CIT jednostki albo wprowadzały do planów kont konta analityczne np. 403- 5-1 Usługi obce, usługi księgowe podlegające ograniczeniu, albo stosują przy księgowaniu tych kosztów znaczniki księgowe pozwalające na zidentyfikowanie limitowanych kosztów. Często także spółki po prostu wpisują te koszty do arkusza kalkulacyjnego, aby móc je potem prawidłowo rozliczyć.

Co to dla mnie oznacza?

Koszty związane z prowadzeniem ksiąg rachunkowych i sporządzaniem deklaracji można zaliczyć do kosztów podatkowych.

 

Polecamy w Portalu FK:

 

Interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 lutego 2018 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.2.2018.1.AW

Nie ma jeszcze komentarzy do tego dokumentu.
Zaloguj się aby dodać komentarz