Uwaga! Wypowiedzenie umowy terminowej nadal nie musi być uzasadniane

Ponownie na wokandę SN wróciła sprawa byłej kierownik filii ośrodka adopcyjnego, która była zatrudniona na czas określony i została zwolniona za wypowiedzeniem z powodu rzekomego konfliktu z pracownikami i zarzutów o mobbing. Pracodawca zwolnił kierowniczkę za wypowiedzeniem, którego nie uzasadnił, nie mając ku temu obowiązków prawnych.

Była kierownik odwołała się od tego wypowiedzenia, ale jej powództwo i apelację sądy kolejno oddalały.

Sąd Najwyższy postanowieniem zapadłym 13 września 2016 r. najpierw zdecydował o skierowaniu do Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego wniosku o opinię w sprawie potencjalnego pytania prejudycjalnego (pytania prawnego) do Trybunału Sprawiedliwości UE w Luksemburgu w przedmiocie zbadania zgodności przepisów Kodeksu pracy z prawem unijnym.

Opinia resortu była negatywna, gdyż – jak wskazało Ministerstwo Sprawiedliwości –pracownicy zatrudnieni na czas określony mogą zaskarżyć niezgodne z prawem wypowiedzenie z powodu nadużycia prawa na podstawie art. 8 Kodeksu pracy.

Opinię tą podzielił SN, który także nie zdecydował się na skierowanie pytania prawnego do TSUE. Wniosek pełnomocnika byłej kierownik został oddalony, a SN rozpoznał sprawę i ostatecznie oddalił skargę kasacyjną byłej pracownicy.

W uzasadnieniu SN wskazał, że istnieje problematyczna regulacja, która ewidentnie mogłaby mieć znaczenie dla zróżnicowanego traktowania pracowników na czas określony. Chodziło tu o art. 50 § 3 Kodeksu pracy, który ogranicza roszczenia pracownika zatrudnionego na czas określony tylko do odszkodowania za bezprawne wypowiedzenie. Jednak przepis ten nie został bezpośrednio powołany jako podstawa skargi.

Orzeczenie TSUE z 13 marca 2014 r. (sygn. C-38/13), które pośrednio spowodowało ostatnią nowelizację Kodeksu pracy, w zakresie umów terminowych, odnosiło się tylko do kwestii terminów wypowiedzeń. Nie czyniono natomiast nigdzie zarzutów, że brak norm nakazujących uzasadnianie wypowiedzeń umów na czas określony stoi w sprzeczności z dyrektywą nr 99/70. 

Zdaniem SN problem uzasadniania wypowiedzeń umów o pracę na czas określony jest istotny, ale nie to było problemem najważniejszym w warunkach opisywanej sprawy.

Powyższy wyrok oznacza zamknięcie – przynajmniej na najbliższy czas – kwestii ewentualnych zmian w Kodeksie pracy, warunkujących obowiązek składania wraz z wypowiedzeniem jego uzasadnienia.