Przedsiębiorcy zajmujący się e-handlem muszą przygotować się na zmiany

Podstawowym celem projektu, nad którym 22 maja pracował Senat jest wdrożenie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2011/83/UE z 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów. Przepisy powinny wejść w życie najpóźniej 13 czerwca 2014 r. Dyrektywy ujednolica i  doprecyzowuje przepisy dotyczące umów konsumenckich zawieranych w okolicznościach typowych (w lokalu przedsiębiorstwa) oraz w okolicznościach nietypowych (poza lokalem przedsiębiorstwa oraz na odległość). Przyjęty przez senat projekt ściśle odzwierciedla rozwiązania, które zawiera dyrektywie. Przede wszystkim klienci kupujący  w sieci zyskają większą ochronę. Przepisy zakładają, że klient – bez wskazania jakiegokolwiek uzasadnienia – będzie mógł  odstąpić od umowy. Będzie miał na to 14 dni, a nie jak obecnie 10 dni. W sytuacji gdy przedsiębiorca nie poinformuje konsumenta o tym, że ma on prawo do rezygnacji, okres ten automatycznie się wydłuży do 12 miesięcy.

Przepisy doprecyzowują  zakres informacji, które przedsiębiorca musi udzielić przed zawarciem umowy.
Muszą się tu znaleźć: główne cech rzeczy i usług (świadczenia), dane identyfikujące przedsiębiorcę, pełny adres pocztowy i inne dane umożliwiające nawiązanie kontaktu z przedsiębiorcą, łączna cena lub wynagrodzenie wraz z podatkami, bądź sposób, w jaki obliczana ma to być obliczone, koszt środka porozumiewania się na odległość w celu zawarcia umowy, warunki płatności, dostarczenia, wykonania, płatności, informację o istniejącym prawie do odstąpienia, o jego braku oraz okolicznościach, w których konsument może je utracić, oraz informację o konieczności poniesienia przez konsumenta kosztu zwrotu rzeczy.

Osoba handlująca w sieci będzie musiała dysponować wzorem oświadczenia o odstąpienia od umowy. Wzór ten jest dołączony do projektu. Warto dodać, że taki formularz będzie jednolity w całej UE.

Co istotne ryzyko związane z utratą, czy też uszkodzeniem towarów podczas transportu, aż do momentu gdy trafi do rąk kupującego, poniesie wyłącznie sprzedawca.

Przepisy wprowadzają też rozwiązania, dzięki którym klient nie będzie narażony na nieuzasadnione koszty. Oznacza to, że przedsiębiorca nie będzie mógł pobierać opłat w związku ze stosowaniem określonych sposobów płatności (np. gdy zapłaci kartą kredytową). Nie będzie można też pobierać wyższych opłat niż za zwykle połączenie telefoniczne.

Na każdą dodatkową płatność przedsiębiorca będzie musiał uzyskać zgodę klienta. Jeżeli tego nie  zrobi, a tylko założy jej istnienie przez stosowanie domyślnych opcji, które konsument musi odrzucić w celu uniknięcia dodatkowe płatności, klient będzie mieć prawo do zwrotu tych kwot.

Do końca kwietnia dwadzieścia jeden państw członkowskich implementowało dyrektywę. W Polsce prace jeszcze się nie zakończyły.

Etap legislacyjny: ustawa o prawach konsumenta przyjęta przez Senat  22 maja 2014 r. z poprawkami.