Niektóre firmy muszą złożyć sprawozdanie o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za 2022 rok

Przekazywanie sprawozdań o terminach zapłaty w transakcjach handlowych jest stosunkowo nowym obowiązkiem, ustanowionym w 2020 roku. Został on nałożony na niektóre jednostki na podstawie ustawy z 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych. W świetle art. 13a ust. 1 wspomnianego aktu prawnego obciąża on podmioty, o których mowa w art. 27b ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT (z pewnymi wyjątkami). Generalnie chodzi tutaj o duże firmy, których indywidualne dane na podstawie wskazanego przepisu ustawy podatkowej corocznie (w terminie 30 września) publikuje Minister Finansów na stronie BIP swojego resortu (z wyjątkiem m.in. podmiotów publicznych będących podmiotami leczniczymi).

Powinność sporządzenia w 2023 roku sprawozdania o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za 2022 rok spoczywa na podatnikach CIT:

• u których wartość przychodu uzyskana w 2021 roku (tj. roku podatkowym, który zakończył się w roku kalendarzowym poprzedzającym rok podania indywidualnych danych podatników do publicznej wiadomości) przekroczyła równowartość 50 mln euro, oraz
• którzy znaleźli się w zestawieniu opublikowanym przez MF w terminie do 30 września 2022 r. (tj. roku, za który składane jest sprawozdanie)..

Zakres danych, które powinny znaleźć się w takim sprawozdaniu dotyczy:

• firmy (nazwy) i numeru identyfikacji podatkowej;
• wartości świadczeń pieniężnych otrzymanych i spełnionych w poprzednim roku kalendarzowym w terminie określonym w umowie;
• wartości świadczeń pieniężnych nieotrzymanych w poprzednim roku kalendarzowym w terminie określonym w umowie, w przypadku których przekroczono ten termin o: nie więcej niż 5 dni, 6 do 30 dni, 31 do 60 dni, 61 do 120 dni, więcej niż 120 dni;
• wartości świadczeń pieniężnych niespełnionych w poprzednim roku kalendarzowym w terminie określonym w umowie, w przypadku których przekroczono ten termin o: nie więcej niż 5 dni, 6 do 30 dni, 31 do 60 dni, 61 do 120 dni, więcej niż 120 dni;
• udziału procentowego ww. świadczeń pieniężnych nieotrzymanych w poprzednim roku kalendarzowym w terminie określonym w umowie – w całkowitej wartości świadczeń pieniężnych należnych podmiotowi w poprzednim roku.
• udziału procentowego ww. świadczeń pieniężnych niespełnionych w poprzednim roku kalendarzowym w terminie określonym w umowie – w całkowitej wartości świadczeń pieniężnych, do których spełnienia zobowiązany był ten podmiot w poprzednim roku;

Wcześniej podmioty zobowiązane do skłania przedmiotowych sprawozdań miały na to czas do 31 stycznia. Jednakże mocą ustawy z 4 listopada 2022 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych oraz ustawy o finansach publicznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2414) – termin ten został wydłużony do 30 kwietnia. Ponieważ ostatni dzień kwietnia przypada w tym roku w niedzielę, zaś 1 maja br. z racji przypadającego wtedy Święta Pracy jest dniem ustawowo wolnym od pracy – ostatecznym terminem na realizację omawianego obowiązku jest wtorek 2 maja 2023 r.

Za przekazanie w terminie sprawozdania, o którym mowa, jest odpowiedzialny kierownik podmiotu. Za kierownika podmiotu uznaje się członka zarządu lub innego organu zarządzającego tego podmiotu, osobę pełniącą funkcję takiego organu, a jeżeli w podmiocie tym nie działa taki organ – osobę zarządzającą jego działalnością. W przypadku spółki komandytowo-akcyjnej oraz spółki komandytowej za kierownika podmiotu uznawany jest komplementariusz prowadzący sprawy spółki, zaś w przypadku spółki jawnej – wspólnik prowadzący sprawy spółki. Może być nim również likwidator, syndyk oraz zarządca ustanowiony w postępowaniu restrukturyzacyjnym. Z tego wynika, że za niewywiązanie się z omawianego obowiązku odpowiedzialność będą ponosić wszyscy członkowie organu wieloosobowego.