Zobacz, czy pomijanie odrębnego podawania VAT przy każdej pozycji specyfikacji to błąd

Chodziło o spółkę prawa handlowego, której wspólnicy są jednocześnie wspólnikami spółki niemieckiego prawa handlowego, działającej pod firmą E. GmbH. Niemiecka spółka chce wprowadzić jednolity wzór faktury obowiązujący zarówno dla tej spółki w Niemczech, jak i dla wnioskodawcy. Wspólnicy proponują, aby faktura zawierała wyszczególnienie sprzedawanych towarów i świadczonych usług, wyszczególnienie jednostkowej ceny netto, podanie całkowitej kwoty faktury netto, pozycje zawierającą doliczenie do całkowitej kwoty netto stawki podatku VAT i określenie ceny końcowej, obejmującej również podatek VAT.

Wątpliwości dotyczyły tego, czywystawca faktury VAT ma obowiązek przy każdej pozycji specyfikacji podać właściwą dla towaru lub usługi stawkę VAT, czy też może podać dopiero przy podsumowaniu jedną stawkę dla wszystkich rodzajów towarów i usług, wiedząc o tym, że będzie to jedna i ta sama stawka.

Podatnik uważał, że art. 106e ustawy o VAT w żaden sposób nie wymaga od wystawcy faktury, aby na fakturze, którą wystawia, podawać stawkę podatku odrębnie dla każdej pozycji specyfikacji poszczególnych towarów i usług. Przepis ten wcale nie zakłada, aby faktura zawierała specyfikację towaru lub usługi, każdorazowego podania kwoty netto, każdorazowego podania stawki podatku i każdorazowego podania kwoty brutto. Ustawa o podatku od towarów i usług wymaga jedynie, aby faktura VAT zawierała stawkę podatku, ale nie wymaga, aby ta stawka była określana każdorazowo i odrębnie przy każdej specyfikacji towaru lub usługi. Wnioskodawca może zatem wystawić fakturę VAT, na której dokona specyfikacji towarów i usług, określi każdorazowo kwoty netto, następnie podsumuje kwoty netto i poda stawkę podatku VAT globalnie przy sumie netto, a następnie poda kwotę brutto.

Organ podatkowy przyznał spółce rację i odstąpił od pisemnego uzasadnienia.

Faktura stanowi w systemie VAT szczególny rodzaj dokumentu. Z jednej strony dokumentuje ona wysokość podatku należnego, który sprzedawca zobowiązany jest odprowadzić do budżetu państwa, z drugiej strony daje nabywcy towaru lub usługi możliwość obniżenia swojego podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej faktury. Mając na uwadze funkcje, jakie spełnia faktura, w praktyce niejednokrotnie pojawiają się wątpliwości, czy dana forma faktury lub jej poszczególne elementy są zgodne z przepisami ustawy o VAT.

Analizując komentowane rozstrzygnięcie należy zwrócić uwagę na elementy, które zawierać powinna faktura VAT. Zgodnie z przepisami, faktura zawierać powinna m. in. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług netto, sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na poszczególne stawki podatku i sprzedaż zwolnioną, stawkę podatku oraz kwotę podatku od sumy wartości netto z podziałem na poszczególne stawki. Na uwagę zasługuje fakt, że przepis art. 106e ust. 14 ustawy o VAT posługuje się w odniesieniu do obowiązku wskazania podatku na fakturze liczbą pojedynczą.

Oznacza to, że faktura zawierać powinna jedną, zbiorczą kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto. Mając to na uwadze, należy przychylić się do rozstrzygnięcia zawartego w komentowanym rozstrzygnięciu – słusznie organ interpretacyjny zaakceptował stanowisko podatnika, zgodnie z którym - nie ma potrzeby wskazywania stawki podatku i jego kwoty odrębnie dla każdej pozycji faktury.

Należy jednak mieć na uwadze dwie kwestie. Po pierwsze, odrębne wskazywanie stawki VAT oraz wysokości podatku dla poszczególnych pozycji specyfikacji faktury nie stanowi błędu. Jest to dodatkowy elementy, wprost dopuszczony przez ustawę o VAT (art. 106e ust. 10). Po drugie należy mieć na uwadze, że zbiorcze wskazanie podatku VAT powinno zostać rozbite na poszczególne stawki podatku, stanowi o tym wprost wspomniany wyżej art. 106e ust. 14 ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 grudnia 2017 r., nr 0115-KDIT1-2.4012.749.2017.1.AW