Jak opłacać składki za delegowanych pracowników

Agencja pracy tymczasowej prowadząca działalność polegającą na świadczeniu usług udostępniania pracowników zatrudnionych w szczególności na takich stanowiskach jak elektryk, pomocnik elektryka, stolarz, ślusarz, instalator a także pracownik produkcji skupia swoją działalność nie tylko na terenie Polski, ale także w UE (m.in. w Niemczech).

Wnioskodawca realizuje kontrakty w ramach umów o świadczenie usług pracy tymczasowej zawieranych ze swoimi kontrahentami. Pracownicy delegowani są zatrudnieni na umowę o pracę tymczasową na stanowiskach, które odpowiadają charakterowi ich pracy.

Pracownik wyjeżdżający do pracy np. do Niemiec podpisuje umowę, w której wynagrodzenie określone jest najczęściej w walucie euro. Jest ono płatne do 10. dnia miesiąca po miesiącu, w którym praca była wykonywana.

Agencja nalicza składki na ubezpieczenia społeczne zgodnie z polskimi przepisami i opłaca je w Polsce oczywiście po uzyskaniu zaświadczenia A1.

Co w sytuacji, kiedy będzie wypłacała jednemu pracownikowi więcej niż jedno wynagrodzenie w tym samym miesiącu i przychód będzie przekraczał kwotę przeciętnego wynagrodzenia?

Obejrzyj:

Delegowanie pracowników za granicę – wypłacanie diet, dodatków za rozłąkę, rozliczenie podatku i składek według nowych przepisów

Podał dwa przykłady. W pierwszym pracownik przebywał za granicą od 15.10.2018 r. do 30.11.2018 r. Dnia 5 listopada 2018 r. pracownik otrzymał wynagrodzenie za październik 2018 r. zarówno za wykonywanie pracy w Niemczech jak i za wykonywanie pracy w Polsce (do 15.10.2018 r. pracował w Polsce, a od 15.10. w Niemczech) oraz w dniu 30 listopada 2018 r. otrzymał wynagrodzenie za listopad (cały listopad pracował w Niemczech). Łączny przychód w miesiącu listopadzie 2018 r. wyniósł 2000 euro brutto za pracę w Niemczech oraz 2500 zł brutto za pracę w Polsce.

W drugim przykładzie pracownik przebywał za granicą od 1.10.2018 r. do 30.11.2018 r. 1 listopada 2018 r. otrzymał wynagrodzenie w wysokości 2000 euro za pracę w Niemczech (za październik) i 30 listopada 2018 r. otrzymał wynagrodzenie w wysokości 200 euro brutto (za listopad). Łączny przychód w listopadzie 2018 r. wyniósł 4000 euro brutto.

W ocenie agencji pracy tymczasowej w pierwszym podanym przykładzie, wobec tego, że wynagrodzenie łączne wyniesie 3900 zł brutto łącznie za usługi wykonane w Polsce i w Niemczech będzie stanowiło podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w całości.

Przeczytaj:

Poznaj 5 przykładów ustalania podstawy wymiaru składek za oddelegowanych pracowników

Z kolei w drugim przykładzie, jeżeli przychód wypłacony pracownikowi będzie wyższy niż przeciętne wynagrodzenie – podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zostanie ustalona w ten sposób, że wnioskodawca odejmie od przychodu pracowników równowartość diet za każdy dzień pobytu za granicą (np. w Niemczech – 49 euro za każdy dzień) i jeżeli po tej operacji kwota do oskładkowania będzie mniejsza niż przeciętne wynagrodzenie wówczas podwyższy ją do tej kwoty (w 2018 r. – 4443 zł).

Stąd jeżeli pracownik przykładowo w jednym miesiącu otrzyma przychód w wysokości 8000 zł brutto (łącznie za pracę wykonywaną w Polsce i w Niemczech) to agencja odejmie od przychodu pracownika równowartość diet za każdy dzień pobytu za granicą i jeżeli po tej operacji kwota do oskładkowania będzie mniejsza niż przeciętne wynagrodzenie wówczas podwyższy ją do kwoty przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w danym roku.

Zatem zdaniem wnioskodawcy należy przyjąć, że w miesiącach kiedy pracownikowi nie będzie wypłacane wynagrodzenie podstawa wymiaru składek wyniesie „0”, a w miesiącach kolejnych wnioskodawca zsumuje otrzymane w danym miesiącu wynagrodzenie (zarówno za usługi wykonywane w Polsce, jak i w Niemczech) i w sytuacji kiedy te należności będą przekraczały kwotę przeciętnego wynagrodzenia agencja pomniejszy je o równowartość przeciętnego wynagrodzenia (podstawa ta nie będzie mnożona przez ilość miesięcy z uwagi na brak przychodu w niektórych miesiącach).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał za prawidłowe stanowisko przedsiębiorcy w przedmiocie ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne dla pracowników delegowanych do pracy do państw należących do UE (m.in. do Niemiec).

ZUS przypomniał, że w przypadku uzyskania przez pracownika przychodu, który nie przekracza przeciętnego wynagrodzenia, niezależnie od powodu tego stanu rzeczy (czy praca za granicą była wykonywana przez cały czy też przez część miesiąca), przepisu § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia składkowego nie stosuje się. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne ustala się na zasadach ogólnych wynikających z art.18 ust. 1 i 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych powołanego powyżej z zastosowaniem pozostałych wyłączeń określonych w § 2 ust. 1 rozporządzenia z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

ZUS wskazuje, że zawsze trzeba mieć na uwadze, że przez przychód pracownika, o którym mowa w § 2 ust.1 pkt 16 rozporządzenia należy rozumieć jako przychód ustalony zgodnie z powołanym art. 18 ust. 1 i 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Tym samym należy brać pod uwagę wszystkie wypłaty, stanowiące podstawę wymiaru składek, dokonane lub postawione do dyspozycji ubezpieczonego od pierwszego do ostatniego dnia danego miesiąca bez względu na okres za jaki przysługują.

Ustalając z kolei czy § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia składkowego będzie miał zastosowanie należy brać pod uwagę łączny przychód uzyskany przez pracownika w danym miesiącu, a więc zarówno za pracę w Polsce jak i za granicą.

Interpretacja ZUS z 8 listopada 2018 r., oddział w Lublinie (WPI/200000/43/1207/2018)