Upewnij się, czy posiłki w delegacji zawsze są zwolnione z PIT

Adam Szmyt

Autor: Adam Szmyt

Dodano: 5 września 2017
a140029cc2081b07897e65fc39305ffd14da22e3-medium

Pracodawca zwrócił pracownikowi wydatki za całodzienne wyżywienie w trakcie podróży służbowej. Kwoty były wyższe niż limity podane w rozporządzeniu w sprawie podróży służbowej. Poznaj stanowisko NSA, aby prawidłowo dokonać rozliczeń. Sprawdź komentarz eksperta.

Nadwyżka zwróconych pracownikowi wydatków za całodzienne wyżywienie w trakcie krajowej i zagranicznej podróży służbowej ponad kwoty diet jest przychodem pracownika ze stosunku pracy podlegającym opodatkowaniu PIT – orzekł NSA (sygn. akt II FSK 945/15).

Jaki był problem?

W sprawie pracodawca twierdził, że wartość wyżywienia zapewnionego pracownikom w trakcie podróży służbowych w wysokości wyższej niż kwoty potrąceń wskazane w § 7 ust. 4 pkt 1 i § 14 ust. 2 rozporządzenia o podróżach służbowych nie stanowi dla pracowników przychodu opodatkowanego podatkiem.

Jakie stanowisko zajął NSA?

Organ podatkowy stał jednak na stanowisku, że zwolniona z PIT jest jedynie ta część świadczenia otrzymanego przez pracowników, która nie przekracza wartości diety określonej w rozporządzeniu. Tego samego zdania był też NSA, do którego sprawa ostatecznie trafiła.

KOMENTARZ EKSPERTA Adam Szmyt konsultant w Accreo Sp. z. o.o.

Skład orzekający NSA potwierdził prezentowane od kilku lat przez większość organów podatkowych oraz sądów administracyjnych niekorzystne dla podatników stanowisko. Zgodnie z nim odmawia się prawa do zwolnienia z podatku dochodowego diet i innych należności wypłacanych pracownikom za czas podróży służbowej w części przekraczającej limity określone w rozporządzeniu ministra pracy i polityki społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.

NSA, uznając skargę kasacyjną ministra finansów, jak wydaje się słusznie, nie zgodził się z interpretacją art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o PIT dokonanej przez WSA w Poznaniu. Sąd I instancji wskazał, że po stronie pracowników nabywających posiłki w trakcie podróży służbowej nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu nawet w sytuacji, gdy wydatki te przekraczają limity ustanowione w rozporządzeniu MPiPS.

Takie odmienne zdanie było zresztą prezentowane w niektórych interpretacjach indywidualnych (zob.  interpretacja DIS z Bydgoszczy z 28 sierpnia 2010 r., nr ITPB2/415-528/10/IL) czy też orzeczeniach sądów administracyjnych, np. w wyrok WSA w Warszawie z 5 listopada 2015 r. o sygn. akt III SA/Wa 3985/14. Skład orzekający stwierdził w jego uzasadnieniu, że nie można przypisać pracownikowi jako przychodu wydatków ponoszonych przez pracodawcę na jego wyżywienie w czasie podróży służbowej, jeżeli przekraczają one limity określone w rozporządzeniu, jako że realizuje on zadania pracodawcy, a nie własne.

Powyższa argumentacja, jakkolwiek może być postrzegana jako słuszna z punktu widzenia zasad funkcjonowania przedsiębiorstw (przede wszystkim relacji pracownik – pracodawca), wydaje się jednak niezgodna ze wspomnianą regulacją ustawy o PIT, wskazującą na prawo do zwolnienia z podatku jedynie kwot diet nieprzekraczających wartości określonych odrębnych aktach prawnych (w tym w ww. rozporządzeniu MPiPS). NSA, sprawując kontrolę zgodności z prawem aktu wydawanego przez organ administracji, wydał zatem orzeczenie zgodne z treścią przepisu ustawy, odmawiając tym samym prawa do zwolnienia z podatku przychodu z tytułu nadwyżki poniesionych przez pracowników kosztów wyżywienia, nakładając jednocześnie na pracodawcę obowiązek pobrania zaliczki na PIT.

Polecamy też w Portalu FK:

Wyrok NSA z 9 maja 2017 r., sygn. akt II FSK 945/15

 

Adam Szmyt

Autor: Adam Szmyt

Konsultant podatkowy w Accreo
Nie ma jeszcze komentarzy do tego dokumentu.
Zaloguj się aby dodać komentarz