Sprawdź, dlaczego opłaca się złożyć zeznanie roczne do 20 stycznia

Podatnicy, którzy chcą zrezygnować z wpłaty zaliczki za grudzień, muszą do 20 stycznia złożyć zeznanie roczne. W tym samym terminie trzeba też zapłacić podatek – takie wnioski płyną z wyroku NSA.

Sprawa dotyczyła podatnika, który złożył zeznanie roczne PIT-36L. Skorzystał z możliwości rezygnacji z zapłaty zaliczki za grudzień i zeznanie złożył w terminie do 20 stycznia, natomiast podatek zapłacił dopiero w terminie do 30 kwietnia. Organy podatkowe uznały, że podatek należało wpłacić także do 20 stycznia. Sprawa trafiła do WSA w Poznaniu.

Sąd przyznał rację organom podatkowym. Uznał, że dzień złożenia zeznania wyznacza jednocześnie termin do zapłacenia podatku. W przypadku niewywiązania się przez podatnika z obowiązku zapłaty podatku w tym terminie powstaje u niego zaległość podatkowa w wysokości niewpłaconego podatku. Takie stanowisko zajął też NSA, do którego sprawa ostatecznie trafiła.

Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, że podatnicy osiągający dochody, o których mowa w art. 44 ust. 1 ustawy o PIT nie mają obowiązku wpłacania zaliczki za ostatni miesiąc lub kwartał roku podatkowego, jeżeli złożą zeznanie roczne w terminie do 20 stycznia następnego roku podatkowego i jednocześnie zapłacą podatek wynikający z tego zeznania. Złożenie zatem zeznania we wskazanym wyżej terminie powoduje powstanie obowiązku zapłaty podatku wynikającego z tego zeznania. Termin złożenia zeznania wyznacza jednocześnie termin do zapłacenia podatku. W przypadku niewywiązania się przez podatnika z obowiązku zapłaty podatku w tym terminie powstaje u niego zaległość podatkowa w wysokości niewpłaconego podatku.

KOMENTARZE EKSPERTA

Mirosław Siwiński

radca prawny i doradca podatkowy w Kancelarii Prof.W. Modzelewskiego

Uzasadnienie wyroku NSA z 22 listopada 2016 r., sygn. akt II FSK 2917/14 jest niesatysfakcjonujące.

Trudno bowiem zgodzić się z sądem, że z przepisu art. 44 ust. 6 ustawy o PIT „wprost” wynika, iż terminem zapłaty jest właśnie 20 stycznia. Taki termin zapisany jest bowiem w zd. 1 i 2 tego przepisu wyłącznie do zaliczek. O rozliczeniu rocznym traktuje zaś zdanie 3, które wprost jedynie stanowi, że „Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc lub odpowiednio kwartał, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 45”. Mamy tu zatem zdanie złożone, gdzie w pierwszej części, przed „i” bezspornie oznaczono termin złożenia zeznania na 20 stycznia (bo ta część zdanie odsyła do terminu zapłaty zaliczki). Ale już w dalszej części zdania mowa jest o zapłacie i odesłaniu do zasad określonych w art. 45 ustawy o PIT, a w tym przepisie mamy inny termin zapłaty, bo 30 kwietnia.

Wykładnia NSA nie może zatem mieć oparcia w treści przepisu, bo zasady języka wskazują na coś innego.

Wyrok NSA z 22 listopada 2016 r., sygn. akt II FSK 2917/14