Dofinansowanie do wczasów i kolonii – co z limitami zwolnień z PIT

Dofinansowanie do wypoczynku jest jednym z najbardziej popularnych świadczeń pracowniczych, zwłaszcza w okresie wakacyjnym. Jego wartość jest dla osoby, która je otrzymała, przychodem ze stosunku pracy. Jeśli jednak zostało ono przyznane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS) w firmie, to znajdzie do niego zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT. Przepis ten zwalnia od wspomnianego podatku wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o ZFŚS, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych – sfinansowanych w całości ze środków ZFŚS lub funduszy związków zawodowych. W myśl powołanej regulacji zwolnienie to przysługuje łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1.000 zł.

W związku z pandemią COVID-19 limit tego zwolnienia został jednak czasowo podwyższony, na podstawie rozwiązań tzw. Tarczy Antykryzysowej. Wprowadziła ona do ustawy o PIT m.in. nowy przepis art. 52l pkt 3, który stanowi, że limit zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w powołanym wcześniej art. 21 ust. 1 pkt 67 tej ustawy – w okresie od 2020 roku do końca roku podatkowego następującego po roku, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, wynosi 2.000 zł.

Należy przypomnieć, że stan epidemii na obszarze Polski w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2, który  obowiązywał od 20 marca 2020 r., został odwołany z dniem 16 maja 2022 r. – mocą rozporządzenia Ministra Zdrowia w tej sprawie z 12 maja 2022 r..

Oznacza to, że jeśli pracownik otrzymał od swojego pracodawcy dofinansowanie do wczasów, na których przebywał np. w sierpniu br., to nadal może korzystać z wyższego limitu wynoszącego 2.000 zł. Jest tak pomimo tego, że stan epidemii w naszym kraju został zniesiony jeszcze w roku ubiegłym, natomiast stan zagrożenia epidemicznego stosunkowo niedawno, bo 1 lipca 2023 r.  (na podstawie rozporządzenia  Ministra Zdrowia z 14 czerwca 2023 r.). Odwołanie tego drugiego stanu nie miało jednak wpływu na preferencję, o której mowa, ponieważ ustawodawca nie uzależnił od  zaistnienia tego zdarzenia sutków w postaci zaprzestania stosowania podwójnego limitu zwolnienia. Inaczej niż w przypadku omawianego zwolnienia, krócej obowiązywał  np. podwyższony limit w wysokości w wysokości 3.000 zł (zamiast 1.000 zł) dla niektórych zapomóg wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 9a (który przysługiwał tylko do końca roku podatkowego, w którym odwołano stan epidemii, czyli  do końca 2022 roku).  

Podobnie do końca 2023 roku wolno stosować podwyższony limit zwolnienia dla świadczeń wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o PIT. Przepis ten zawalania od podatku – w granicach określonego w nim limitu – dofinansowanie do zorganizowanego wypoczynku (m.in. w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk) dzieci i młodzieży do lat 18. Przy czym przewidziany w nim roczny limit wysokości 2.000 zł dotyczy tego rodzaju wsparcia, jeśli zostało ono sfinansowane z innych źródeł niż ZFŚS (a więc np. ze środków obrotowych pracodawcy). Do końca roku podatkowego następującego po roku, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, limit tego zwolnienia wynosi 3.000 zł (art. 55l pkt 4 ustawy o PIT). Natomiast w razie pokrycia tych kosztów w ramach działalności socjalnej (tj. z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych) zwolnienie od PIT nie jest ograniczone żadnym limitem i przysługuje niezależnie od wysokości przyznanych świadczeń.