Upewnij się, czy błędny przepis we wniosku może być przyczyną odmowy wydania interpretacji

Nie można odmówić podatnikowi wydania interpretacji podatkowej, gdy ten we wniosku podał niewłaściwą podstawę prawną – takie wnioski płyną z wyroku NSA o sygn. akt II FSK 3161/14.

Wątpliwości dotyczyły tego, czy dochody osiągane przez stowarzyszenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przeznaczane w całości na działalność statutową stowarzyszenia, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania CIT. Organ podatkowy odmówił jednak wydania interpretacji indywidualnej, ponieważ stowarzyszenie, przedstawiając we wniosku własne stanowisko, podało niewłaściwe przepisy.

NSA, do którego sprawa trafiła orzekł, że stowarzyszenie w swoim wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, wbrew odmiennym poglądom ministra finansów, w sposób wyczerpujący przedstawiło stan faktyczny i własne stanowisko w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego.

W orzecznictwie przyjmuje się, że wydając interpretację indywidualną, organ podatkowy nie jest związany przepisami prawa wskazanymi przez wnioskodawcę (por. wyrok NSA z 16 marca 2012 r., II FSK 1667/10), dlatego też organ interpretacyjny powinien wskazać prawidłowe stanowisko i powołać się również na przepisy prawa, które nie zostały wskazane we wniosku o wydanie interpretacji.

Dariusz Malinowski

doradca podatkowy, partner i szef zespołu ds. postępowań podatkowych i sądowych w KPMG w Polsce

Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny, organ interpretacyjny nie może uznać stanowiska podatnika zawartego w interpretacji indywidualnej za nieprawidłowe, jedynie ze względu na błędne podanie podstawy prawnej.

Podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, w którym w sposób wyczerpujący przedstawił stan faktyczny oraz własne stanowisko w sprawie, podając przy tym za podstawę prawną przepis, który w ocenie dyrektora Izby Skarbowej nie znajdował w niniejszej sprawie zastosowania.

Organ interpretacyjny, uznając stanowisko podatnika za nieprawidłowe dowodził, że zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej jest on związany podstawą prawną podaną we wniosku przez podatnika, a ocena stanu faktycznego zawartego w interpretacji na podstawie innych, niewskazanych przez podatnika we wniosku regulacji, stanowi naruszenie tych przepisów.

Stanowiska dyrektora Izby Skarbowej nie podzielił Wojewódzki Sąd Administracyjny, uznając, że organ interpretacyjny przy wydawaniu interpretacji jest związany jedynie stanem prawnym podanym we wniosku, a nie powołaną przez podatnika podstawą prawną. WSA słusznie podkreślił, że jego zdaniem wskazanie prawidłowego stanowiska niejednokrotnie niejako „wymusza” na organie interpretacyjnym powołanie się na przepisy prawa, które nie zostały wskazane przez podatnika we wniosku o wydanie interpretacji.

Organ podatkowy, nie zgadzając się z rozstrzygnięciem WSA, wniósł skargę kasacyjną, twierdząc, że wydanie interpretacji indywidualnej może być dokonane wyłącznie w oparciu o przepisy wskazane we wniosku przez podatnika.

NSA jednak, w ślad za stanowiskiem prezentowanym przez WSA podkreślił, że organ podatkowy, wydając interpretację indywidualną nie jest związany z przepisami prawa wskazanymi przez wnioskodawcę. Dodatkowo wskazał również na wyrok NSA z 16 marca 2012 r. (sygn. akt II FSK 1667/10), w którym Sąd przyjął analogiczne stanowisko.

Mając na uwadze, że jest to już kolejny, prawomocny wyrok prezentujący tożsame stanowisko, można mieć nadzieję, że organy podatkowe w przyszłości będą wskazywać prawidłowe stanowisko z uwzględnieniem przepisów prawa, których podatnik nie przytoczył we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Wyrok NSA z 30 listopada 2016 r., sygn. akt II FSK 3161/14