Ograniczenia w finansowaniu zewnętrznym już obowiązują

Autor: Anna Kanclerska

Dodano: 11 stycznia 2018
08ad60c9db616d41fa2eaa0a25e24445e928b700-medium

Od 1 stycznia 2018 r. weszły w życie zmiany, które w znaczącym stopniu zmieniły ograniczenia w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów finansowania zewnętrznego. Poznaj praktyczne skutki tej zmiany.

Zmiana przepisów ma na celu przeciwdziałanie nadmiernemu finansowaniu podatników długiem. W praktyce nowe zasady będą miały duży wpływ na podatników, którzy w znacznym stopniu finansują się długiem, w tym kredytami i pożyczkami od podmiotów niepowiązanych np. banków. W niektórych przypadkach konieczna będzie zmiana polityki finansowania i tym samym ograniczenie skali procesu zadłużania.

Zasady ograniczenia zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów finansowania dłużnego zostały uregulowane w art. 15c ustawy o CIT.

Koszty finansowania dłużnego

Koszty finansowania dłużnego obejmują wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem środków finansowych od innych podmiotów, także niepowiązanych. Poza odsetkami są to m.in.  opłaty, prowizje, części odsetkowe raty leasingowej, kary i opłaty, koszty instrumentów pochodnych.

Warto podkreślić, że ograniczenie odnosi się także do kosztów finansowania dłużnego związanych z uzyskaniem środków od podmiotów niepowiązanych. W efekcie podmioty są zobowiązane do uwzględniania w limicie również wszelkich kosztów związanych z kredytami i pożyczkami zaciągniętymi w instytucjach finansowych. Warto wskazać, że jest to istotna zmiana, gdyż dotychczas (co do zasady) odsetki od kredytów bankowych można było bez ograniczeń zaliczać do kosztów uzyskania przychodów (oczywiście jeżeli wydatki te spełniały podstawowe warunki rozliczania kosztów). 

Zasady zaliczania kosztów finansowania zewnętrznego

Podatnicy muszą wyłączać z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa 30% podatkowej EBITDA. Nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego stanowi różnica pomiędzy kosztami finansowania dłużnego a przychodami o charakterze odsetkowym.

Podatkową EBITDA (ang. earnings before interest, taxes, depreciation and amortization) jest natomiast nadwyżka sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszona o przychody odsetkowe nad sumą kosztów uzyskania przychów pomniejszoną o wartość odpisów amortyzacyjnych zaliczonych w danym roku do kosztów uzyskania przychodów oraz o koszty finansowania dłużnego.

Rozliczanie w ciągu 5 lat podatkowych

Koszty wyłączone w danym roku podatnicy mogą odliczyć w kolejnych 5 latach podatkowych. Zaznaczyć należy, że podmioty które w wyniku przekształcenia, łączenia lub podziału wstąpiły w prawa tych podatników nie mają takiej możliwości. Podobne wyłączenie dotyczy spółek należących wcześniej do podatkowej grupy kapitałowej w stosunku do kosztów finansowania dłużnego wyłączonych w czasie funkcjonowania PGK.

Brak zastosowania

Ograniczenie nie ma zastosowania do:

  • nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nie przekraczającej 3 mln zł; oraz
  • podatników będących przedsiębiorstwami finansowymi.

W przypadku podatkowych grup kapitałowych w kalkulacji nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nie uwzględnia się kosztów finansowania dłużnego i przychodów o charakterze odsetkowym wynikających z umów, których stroną są wyłącznie podmioty wchodzące w skład PGK.

Przepisy przejściowe

Do kosztów finansowania dłużnego np. odsetek od kredytów, w przypadku gdy kwota kredytu została otrzymana przed 1 stycznia 2018 r., zastosowanie będą miały przepisy obowiązujące do 31 grudnia 2017 r. Jednak ustawodawca ograniczył obowiązek ich stosowania  jedynie do końca 2018 r. Konsekwentnie, od 1 stycznia 2019 r. mechanizm będzie miał zastosowanie już do wszystkich odsetek, bez względu na datę otrzymania kredytu.

Rynkowa zdolność kredytowa

Ustawodawca wprowadził także dodatkowe utrudnienie w stosunku do podatników, którzy otrzymują finansowanie od podmiotów powiązanych. Jeżeli koszty finansowania dłużnego przekroczą wartość finansowania, jaką podatnik mógłby uzyskać od podmiotu niepowiązanego, organ podatkowy może określić dochód podatnika w wysokości większej lub stratę w wysokości mniejszej, niż zadeklarowana.

Przykład

Poniższa tabela przedstawia koszty i przychody spółki X w danym roku podatkowym:

A

Suma przychodów ze wszystkich źródeł

50 000 000

B

Przychody o charakterze odsetkowym

600 000

C

Suma kosztów podatkowych

48 000 000

D

Podatkowe odpisy amortyzacyjne

500 000

E

Koszty finansowania dłużnego

6 000 000

W celu określenia, czy mechanizm wyłączenia części kosztów finansowania dłużnego będzie miał zastosowanie, w pierwszej kolejności należy obliczyć nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego. Jeżeli nie przekracza ona kwoty 3 mln zł mechanizm nie ma zastosowania.

W przykładzie spółka X ma obowiązek stosowania mechanizmu, gdyż nadwyżka przekracza wskazane 3 mln zł. Niezbędne obliczenia prowadzące do ustalenia wysokości kwoty podlegającej wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów w danym roku przedstawia poniższa tabela:

F

Nadwyżka kosztów finansowania dłużnego (E-B)

5 400 000

G

Część nadwyżki, do której nie ma zastosowania ograniczenie

3 000 000

H

EBIDTA (A-B)-(C-D-E)

7 900 000

I

Limit kwoty kosztów finansowania dłużnego (30% x H)

2 370 000

J

Nadwyżka kosztów finansowania dłużnego z wyłączeniem kwoty 3 mln (F-G)

2 400 000

K

Kwota, która nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów (J-I)

30 000

Spółka X powinna zatem wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów kwotę 30 tys. zł, którą przy spełnieniu wszystkich warunków będzie mogła zaliczyć do kosztów w kolejnym roku.

Sprawdź inne komentarze o zmianach w podatkach dochodowych:

Autor: Anna Kanclerska

Konsultant w Accreo Sp. z o.o.
Nie ma jeszcze komentarzy do tego dokumentu.
Zaloguj się aby dodać komentarz
Poradnia 48h

Jeśli masz jakiekolwiek pytania skorzystaj z indywidualnej porady grona naszych wybitnych Ekspertów.