CIT-8 za 2022 rok musi być złożony do 30 czerwca, ale nie każdy elektronicznie

Zasadą jest, że podatnicy mający rok podatkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym, składają swoje zeznania roczne CIT-8 w terminie do końca marca roku następnego (art. 27 ust. 1 ustawy o CIT). W tym terminie należy również wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku.

Jednakże w odniesieniu do zeznań za 2022 rok – analogicznie jak to było rok wcześniej – termin na realizację wspomnianego obowiązku został przesunięty o 3 miesiące. Na podstawie bowiem rozporządzenia Ministra Finansów z 16 marca 2023 r. w sprawie przedłużenia terminów wykonania niektórych obowiązków w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych – większość podatników CIT uzyskała możliwość złożenia zeznania za 2022 rok do 30 czerwca br. (nie zaś do 31 marca 2023 r.).

Podatnicy powinni pamiętać o tym, że rozliczenia podatku trzeba dokonać na aktualnym formularzu. W przypadku zeznań, o których była nowa wcześniej, składanych za 2022 rok, obowiązuje wzór  CIT-8 (32). Nie należy również zapominać o tym, że w zakresie składania tego rodzaju dokumentów co do zasady obowiązuje forma elektroniczna, zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej (art. 27 ust. 1c ustawy o CIT). Takie zeznanie należy zatem przekazać do właściwego urzędu skarbowego za pośrednictwem systemu e-Deklaracje, względnie przy wykorzystaniu profesjonalnego programu księgowego umożliwiającego wysłanie zeznania w ten sposób. Dokument trzeba opatrzyć kwalifikowanym podpisem elektronicznym.

Od powyższych zasad ustawodawca dopuścił jednak pewien wyjątek, zezwalając niektórym podmiotom na rozliczanie się z podatku dochodowego od osób prawnych (również za 2022 rok) w tradycyjny sposób, tj. za pomocą papierowego formularza CIT-8. Wyjątek ten został określony w art. 27a ustawy o CIT. W świetle powołanej regulacji, możliwość złożenia zeznania w formie papierowej (z odręcznymi podpisami) dotyczy podatników, którzy łącznie spełniają dwa warunki:

• osiągają wyłącznie dochody wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o CIT oraz
• nie są obowiązani do sporządzenia deklaracji lub informacji, o których mowa w art. 35 ust. 10, art. 38 ust. 1a i 1b, art. 39 ust. 1-4, art. 42 ust. 1a-4, art. 42a ust. 1 i art. 42e ust. 5 i 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. (PIT-4R, PIT-8AR, PIT-8C, PIT-11, IFT-1/IFT-1R).

W praktyce więc rozwiązanie to jest adresowane do podmiotów, których działalność prowadzona jest w niewielkim rozmiarze (w związku z czym nie zatrudniają one żadnych pracowników, ani zleceniobiorców) i nie skupia się na osiąganiu celów komercyjnych, lecz służy jedynie realizacji zadań społecznie użytecznych – dzięki czemu osiągane z niej dochody korzystają z przedmiotowego zwolnienia od CIT. Tytułem przykładu można tutaj wskazać np. różnego rodzaju stowarzyszenia, fundacje, koła gospodyń wiejskich, ochotnicze straże pożarne (OSP) itp.