Klauzula o rozstrzyganiu wątpliwości na korzyść podatnika obowiązuje już od roku. Jak wynika z wyliczeń Grant Thornton w ubiegłym roku podatnicy w 262 przypadkach wnioskowali o zastosowanie klauzuli. Czy organy podatkowe stosowały klauzulę „in dubio pro tributario”? Zapoznaj się z raportem Grant Thornton.
Niedające się usunąć wątpliwości, co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika. Taki przepis obowiązuje od początku roku. Minister finansów interpretacji ogólnej wyjaśnił właśnie, jak rozumieć tę zasadę.
Szef resortu finansów wyjaśnił obowiązujący od 1 stycznia 2016 r. nowy art. 2a Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika (zasada in dubio pro tributario).
Od 1 stycznia 2016 r. w Ordynacji podatkowej znajdzie się zapis mówiący o tym, że niedające się usunąć wątpliwości, co do treści przepisów prawa podatkowego, będą rozstrzygane na korzyść podatnika. - W praktyce rozstrzyganie na korzyść podatnika przez organy podatkowe będzie raczej sporadyczne, o ile w ogóle wystąpi - uważa Jakub Rychlik, doradca podatkowy
Ustawa o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz innych ustaw przewiduje zapisanie w art. 2a Ordynacji zasady in dubio pro tributario, która na stałe ugruntowała się w orzecznictwie sądów administracyjnych. Dotyczy ona treści przepisów prawa podatkowego przez, które należy rozumieć przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych, np. rozporządzeń ministra finansów (art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej).
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.
/WiedzaiPraktyka
/wip
/WiedzaiPraktyka
/wip