Zwrot poniesionych przez pracowników kosztów noclegów związanych z wykonywaniem obowiązków służbowych nie jest przychodem ze stosunku pracy. Nie należy w związku z tym pobierać i odprowadzać z tego tytułu zaliczki na PIT.
Chodziło o przedsiębiorstwo, które zatrudniana podstawie umów o pracę przedstawicieli handlowych. Pracodawca zamierza rozszerzenie wskazanego w umowach o pracę miejsca zatrudnienia na obszar kilku województw. Takie wyjazdy będą stałym elementem wykonywania pracy wynikającym z charakteru i treści zawartej umowy o pracę, dlatego też pracodawca nie będzie ich traktować jako podróży służbowych. Nie będą też wypłacane diety czy inne należności. W trakcie wykonywania pracy przedstawiciele handlowi będą ponosić wydatki na noclegi, a firma będzie je zwracać.
Opłacenie przez pracodawcę kosztu noclegu pracownika wykonującego swoje obowiązki w miejscu określonym w umowie o pracę (poza siedzibą firmy oraz miejscem zamieszkania pracownika) należy traktować jako wydatek ponoszony w interesie pracodawcy, a nie pracownika – przyznał wiceminister Jarosław Neneman w odpowiedzi na pismo Rzecznika Praw Obywatelskich.
Przypomnijmy, że na początku maja prof. Lipowicz (pismo nr V.511.981.2014.EG) zwróciła uwagę na to, że organy podatkowe prezentują niekorzystne dla podatników stanowisko dotyczące skutków podatkowych finansowania przez pracodawcę kosztów noclegu. Chodzi o tzw. pracownika mobilnego, związanego z wyjazdem służbowym, który nie jest nie podróżą służbową. Rzecznik Praw Obywatelskich poprosił więc ministra finansów o wyjaśnienia w tej sprawie.
Organy podatkowe prezentują niekorzystne stanowisko dotyczące sfinansowania przez szefa kosztów noclegu osób zatrudnionych. Chodzi o pracowników mobilnych wyjeżdżających służbowo. Należy to zmienić, uważa Rzecznik Prawa Obywatelskich i prosi ministra finansów o reakcję.
Osoby oddelegowane do pracy w innej miejscowości, którym szef zapłaci za lokum, nie uzyskują z tego tytułu przychodu – takie jest stanowisko NSA.
Sąd wyjaśnił, że przysporzenie musi mieć indywidualnie określoną wartość dla tego, kto je uzyskuje.
Finansowane przez spółkę noclegi pracowników, którzy nie są w podróży służbowej, stanowią dla handlowców przychód ze stosunku pracy. Tym samym na firmie ciążą obowiązki płatnika. Takie jest stanowisko dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.
Zasadą jest, że wszelkie świadczenia pozostające w związku ze stosunkiem pracy powinny być traktowane jako element wynagrodzenia za pracę i w ten sam sposób opodatkowywane, tj. wraz z wynagrodzeniem za miesiąc, w którym zostały pracownikowi przekazane, chyba że korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ustawy o PIT – przypomniał dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.
Zwrot kosztów za nocleg podwładnego, który nie jest w podróży służbowej, będzie stanowił dla niego przysporzenie majątkowe. Pracodawca powinien zaliczyć je do przychodów ze stosunku pracy i opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zwrot pracownikowi (przedstawicielowi handlowemu) kosztów noclegów wynikających z faktur wystawionych na spółkę stanowić będzie dla pracownika świadczenie podlegające opodatkowaniu orzekł WSA w Poznaniu.
Od firmowego sprzętu wykorzystywanego w pracy, osoba na kontrakcie nie osiąga dodatkowego przychodu podlegającego PIT. Inaczej wygląda kwestia zwrotu kosztów za przejazdy i noclegi.
Minister finansów wyjaśnił, że udostępnienie osobie fizycznej zatrudnionej na kontrakcie: firmowego samochodu, komputera, telefonu komórkowego, czy też powierzchni biurowej w siedzibie firmy oraz jej oddziale znajdującym się w innej miejscowości nie będzie powodowało powstania przychodu podlegającego PIT.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.
/WiedzaiPraktyka
/wip