Przepisy prawa bilansowego nakazują ujmować w sprawozdaniu finansowym skutki przyszłych zdarzeń – dotyczy to sprawozdań sporządzanych według ustawy o rachunkowości oraz MSR/MSSF. Zarówno w regulacjach krajowych, jak i międzynarodowych wskazane zostało rozgraniczenie między rezerwami a rozliczeniami międzyokresowymi. Te ostatnie są bardzo mocno związane z działalnością podstawową operacyjną jednostki.
Czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów (RMK) dokonujemy wówczas, gdy dotyczą one przyszłych okresów sprawozdawczych (art. 39 ust. 1 UoR). Dzięki stosowaniu czynnych rozliczeń międzyokresowych można wiarygodnie ustalić wynik finansowy w każdym (miesięcznym) okresie sprawozdawczym.
Bierne rozliczenia kosztów odnoszą się do przyszłych, planowanych i często jeszcze dokładnie nieznanych zobowiązań. Bierne RMK - to kwoty przypadające do zapłaty za towary lub usługi, które zostały dostarczone lub wykonane, ale nie zostały zafakturowane lub formalnie uzgodnione z dostawcą. Sprawdź, jak je prawidłowo ewidencjonować.
Rozliczenia międzyokresowe bierne to tak naprawdę zobowiązania jeszcze nie udokumentowane w ostateczny sposób, ale już odzwierciedlające poniesienie nakładów, zużycie czynników działalności.
W odróżnieniu od czynnych rozliczeń międzyokresowych (dalej: RMK) bierne RMK odnoszą się do przyszłych, planowanych i często jeszcze dokładnie nieznanych przyszłych zobowiązań. Bierne RMK - to kwoty przypadające do zapłaty za towary lub usługi, które zostały dostarczone lub wykonane, ale nie zostały zafakturowane lub formalnie uzgodnione z dostawcą.
Podsumowując różnice, zauważmy, że w przypadku czynnych RMK wydatek zazwyczaj poprzedza powstanie i rozliczenie kosztów, natomiast w przypadku biernych RMK jest odwrotnie.
Prezentowanie rezerw oraz rozliczeń międzyokresowych biernych wynika z zasady ostrożności. Jednostki mają zatem obowiązek ujmowania rezerw w księgach rachunkowych i wykazywania w sprawozdaniu finansowym.
Znowelizowany standard nie oznacza rewolucji w ujmowaniu rezerw i rozliczeń międzyokresowych biernych. Zmiany dostosowują głównie krajowe zapisy do Międzynarodowego Standardu Rachunkowości nr 19. Znowelizowany KSR 6 Rezerwy, bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, zobowiązania warunkowe został już opublikowany w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów.
W dniu 24 kwietnia opublikowany został w Dzienniku Urzędowym ministra finansów (Dz.Urz. Min. Fin. z 2014 r. poz. 12) komunikat nr 2 z 21 marca 2014 r. w sprawie ogłoszenia uchwały Komitetu Standardów Rachunkowości w sprawie przyjęcia znowelizowanego Krajowego Standardu Rachunkowości nr 6 „Rezerwy, bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, zobowiązania warunkowe”. Tym samym dotychczas obowiązująca uchwała nr 7/08 Komitetu z 14 października 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Standardu Rachunkowości nr 6 „Rezerwy, bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, zobowiązania warunkowe” utraciła swą moc.
Bierne rozliczenia międzyokresowe związane są operacyjną działalnością jednostki (produkcją, handlem, usługami), natomiast rezerwy dotyczą pozostałej działalności operacyjnej, działalności finansowej lub zdarzeń nadzwyczajnych.
W wyniku finansowym, należy uwzględnić rezerwy na znane jednostce ryzyko, grożące straty oraz skutki innych zdarzeń także wtedy, gdy zostaną one ujawnione między dniem bilansowym a dniem, w którym rzeczywiście następuje zamknięcie ksiąg rachunkowych. Dowiedz się, jakie okoliczności i kryteria musisz wziąć pod uwagę, rozważając utworzenie rezerw, biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów lub zobowiązań warunkowych. Pomoże Ci w tym KSR 6, objaśniający przepisy ustawy o rachunkowości, przyjęty uchwałą nr 7/08 Komitetu Standardów Rachunkowości z 14 października 2008 r.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.
/WiedzaiPraktyka
/wip