Wynagrodzenie wspólników za wykonywanie świadczeń niepieniężnych. Czy podlega oskładkowaniu

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w umowie zobowiązała wspólników do wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz spółki zgodnie z art. 176 Kodeksu spółek handlowych (dalej: ksh).

Świadczenia te mają polegać na wykonywaniu na rzecz osób trzecich wskazanych przez Spółkę czynności szkoleniowych, doradczych i konsultacyjnych (szkolenia, coachingi, audyty, konsultacje itp.).

Na wykonywane czynności spółka nie będzie zawierała ze wspólnikami żadnych dodatkowych umów, gdyż są one zapisane w umowie spółki.

Dochody te wspólnicy mają opodatkować jako dochody z innych źródeł na podstawie art. 10 ust. 9 ustawy o PIT, gdyż nie są one dochodami z umowy zlecenia zgodnie z art. 750 Kodeksu cywilnego (dalej kc), lecz wynikają z art. 176 ksh.

Po zakończeniu roku podatkowego wspólnicy otrzymujący wynagrodzenie za powyższe świadczenia niepieniężne mają je skumulować z innymi dochodami roku podatkowego na formularzu PIT-36. Spółka poinformowała, że wspólnikom nie przysługują podwyższone koszty uzyskania przychodu określone w art. 22 ust. 9 pkt ustawy o PIT. Spółka wypłacająca wynagrodzenie za te świadczenia nie jest płatnikiem PIT od tego wynagrodzenia.

Przeczytaj także:

Czy od nagrody wypłaconej prezesowi opłacasz składki

Zatem cały obowiązek podatkowy spoczywa na wspólnikach, jako świadczącym powtarzające się niepieniężne świadczenie.

Spółka poinformowała, że nie ma zamiaru odprowadzać składek na ZUS od wypłaconych świadczeń, gdyż biorąc pod uwagę ich charakter nie stanowią one postawy do ich odprowadzania.

Spółka uważa, że wypłata świadczeń z tytułu powtarzających się świadczeń niepieniężnych określonych w art. 176 ksh nie stanowi podstawy do naliczania składek na ZUS.

Zakład uznał stanowisko spółki za prawidłowe potwierdzając jednocześnie, że nie ma ona obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od wypłacanego wspólnikom spółki wynagrodzenia w oparciu o art. 176 ksh.

Jak wskazał Zakład z art. 176 ksh wynika, że jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń. Wynagrodzenie wspólnika za takie świadczenia na rzecz spółki jest wypłacane przez Spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie wykazuje zysku. Wynagrodzenie to nie może przewyższać cen lub stawek przyjętych w obrocie.

Zatem, jak z powyższego wynika wyżej wymieniony przepis umożliwia tworzenie takich relacji między wspólnikiem a spółką, które pozwolą im wzajemnie odnosić określone korzyści.

W konsekwencji samo wykonywanie przez te osoby świadczeń niepieniężnych za wynagrodzeniem nie powoduje powstania tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczeń społecznych. Tym samym wypłacane w oparciu o art. 176 ksh wynagrodzenie nie rodzi obowiązku opłacania składek na ZUS.

Interpretacja z 5 lipca 2018 r., oddział w Lublinie (WPI/200000/43/710/2018)