Korzyści materialne dla pracowników. Upewnij się czy wliczyć je do podstawy wymiaru składek

Spółka rozważała w bieżącym roku zaoferowanie swoim pracownikom świadczeń pozapłacowych w postaci zakupu towarów i usług. Pracownicy będą mogli zakupić towary i usługi po obniżonej cenie, poprzez wykorzystanie przydzielonych im punktów, jako rabatów cenowych, tzw. system rabatowy. Ten system umożliwi pracownikom dokonanie samodzielnego wyboru jednego lub kilku benefitów oferowanych przez dostawcę świadczeń, w ramach określonego przez pracodawcę budżetu. W ramach tego systemu rabatowego spółka ma przydzielać, co miesiąc pracownikom punkty rabatowe. Pracownicy będą je gromadzili w banku punktów na swoich kontach indywidualnych, do których będą mieli dostęp. Ilość punktów będzie wynikała z regulaminu wynagradzania. Punkty nie będą mogły zostać zamienione na ekwiwalent pieniężny.

Pracownicy, którzy będą uczestniczyli w tym systemie rabatowym będą ponosili koszty zakupów ww. świadczeń. Po zakupie towaru lub usługi pracownik dokona zapłaty różnicy pomiędzy ceną detaliczną świadczenia, a rabatem otrzymanym poprzez wykorzystanie punktów. Kwota ta ma zostać uregulowana przez pracownika karta płatniczą lub przelewem. Jeżeli będą zakupione świadczenia abonamentowe będzie można dokonać potrącenia z wynagrodzenia pracownika.

Świadczenia mają być dostępne do zakupu po obniżonej cenie w oparciu o umowę zawartą pomiędzy spółką a podmiotem oferującym towary i usługi. Umowa ta zawierać ma listę towarów i usług oferowanych pracownikowi w ramach wykupionego przez firmę pakietu świadczeń.

W związku z zakupem świadczeń oferowanych w systemie rabatowym po cenie niższej niż detaliczna pracownicy będą uzyskiwali korzyści materialne. Będą one przychodem pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Świadczenia w części ponoszonej przez pracodawcę będą w całości sfinansowane ze środków obrotowych firmy.

Stąd też spółka powzięła wątpliwość czy będzie musiała doliczyć do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracownika wartość wybranych przez niego świadczeń w systemie rabatowym, którego część zostanie sfinansowana przez pracownika, (co najmniej 1 zł), a pozostała część zostanie dofinansowana przez pracodawcę.

Spółka uważała, że nie ma takiego obowiązku, jeżeli współfinansowanie przez pracownika świadczeń dostępnych w systemie rabatowym odbywać się będzie w oparciu o zapis zawarty w regulaminie wynagradzania. Na poparcie swojego argumentu powołała przepis § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. nr 161, poz. 1106).

Jej zdaniem z ww. przepisu wynika, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek podlegają takie świadczenia, które spełniają łącznie trzy warunki:

1. Wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu.
2. Pracownik ponosi częściową odpłatność za otrzymane świadczenia.
3. Świadczenia te przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne lub formę usługi).

Spółka uważała, że spełnia te trzy warunki. Zatem obowiązek wliczania zakupionych świadczeń do podstawy wymiaru składek pracownika jej nie dotyczy.

Zakład uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Wydając interpretację także powołał ww. przepis i podkreślił, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie przychody, które:

• wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,
• przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

Z przedstawionego stanu faktycznego przez spółkę wynika, że pracownicy będą otrzymywać w ramach systemu rabatowego świadczenia o charakterze pieniężnym, tzn. środki pieniężne finansowane przez pracodawcę i pracowników wymieniane będą na punkty, a nie na konkretne artykuły, przedmioty lub usługi wynikające z zapisów w regulaminie wynagradzania. Dopiero pracownik posiadając określoną ilość punktów będzie mógł je wydatkować na wybrane przez siebie świadczenia.

Stąd zdaniem ZUS ten system rabatowy, który zostanie stworzony z wpłat pracodawcy i pracownika nie spełnia warunków do skorzystania z wyłączenia określonego w ww. przepisie.

Dlatego też spółka powinna wliczyć do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe – wartość wybranych przez pracowników świadczeń w systemie rabatowym w części współfinansowanej przez pracodawcę w ramach systemu rabatowego.

Interpretacja ZUS z 23 lutego 2017 r. oddział w Gdańsku (DI/100000/43/190/2017)