PIT od prywatnych jazd pracownika służbowym autem na nowych zasadach

Korzystając ze służbowego samochodu na własne potrzeby pracownik uzyskuje przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Przy czym w świetle obecnie obowiązujących przepisów wysokość tego przychodu do celów opodatkowania PIT jest ustalana w sposób zryczałtowany, w zależności od pojemności silnika pojazdu. Zgodnie z art. 12 ust. 2a ustawy o PIT wynosi ona:

• 250 zł miesięczne – w przypadku samochodu o pojemności silnika do 1600 cm3 oraz,
• 400 zł miesięcznie – w przypadku samochodu o pojemności silnika powyżej 1600 cm3.

Jeśli jednak pracownik wykorzystywał służbowe auto do prywatnych celów jedynie przez część miesiąca, wówczas wartość świadczenia ustala się za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych – w wysokości 1/30 wspomnianych wcześniej kwot (art. 12 ust. 2b ustawy o PIT). W przypadkach zaś, gdy świadczenie przysługujące pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego na prywatne potrzeby jest częściowo odpłatne, to jego przychodem będzie różnica pomiędzy wartością określoną w ww. sposób i odpłatnością ponoszoną przez pracownika (art. 12 ust. 2c ustawy o PIT). Co istotne, na wysokość tego przychodu nie mają wpływu ani rodzaj samochodu, z którego korzysta pracownik (tj. osobowy, ciężarowy), ani ilość przejechanych tym pojazdem kilometrów.

Zasady te mają się jednak zmienić za sprawą podatkowego Polskiego Ładu. Począwszy od  2022 roku do ustalenia wspomnianego ryczałtu nie będzie już brana pod uwagę pojemność silnika firmowego auta, lecz jego moc. Zmiany te zostaną wprowadzone poprzez modyfikację treści wspomnianego wcześniej art. 12 ust. 2a ustawy o PIT.

Należy zauważyć, że kryterium mocy 60 kW dotyczy generalnie samochodów z silnikami o napędzie spalinowym (zasilanych zarówno benzyną, jak i olejem napędowym oraz gazem LPG). Natomiast w przypadku aut elektrycznych i napędzanych wodorem ich moc nie ma znaczenia – każdorazowo ich prywatne używanie przez pracownika będzie się wiązać  ze stosowaniem niższego, bardziej korzystnego z jego punktu widzenia ryczałtu kwotowego (tj. 250  zł). 

Wprowadzenie zmian w omawianym zakresie zostało podyktowane m.in. tym, że dotychczasowe  przepisy podatkowe normujące przedmiotową materię nie nadążały za rozwojem technologicznym w dziedzinie motoryzacji, a więc z coraz większą popularnością pojazdów o niskiej emisji spalin i bezemisyjnych, również o napędzie elektrycznym. W konsekwencji nie było jasne, jak na podstawie powołanych wcześniej regulacji ustalać wysokość przychodów w przypadku prywatnego używania przez pracowników tego rodzaju aut, zwłaszcza niemających pojemności skokowej silnika. Powodowało to wiele wątpliwości u pracodawców (płatników) oraz pracowników (podatników), które w wielu przypadkach musiały być wyjaśniane przez Krajową Informację Skarbową w drodze interpretacji indywidualnych.

Jak podkreślili autorzy nowelizacji, o której mowa, nowe brzmienie art. 12 ust. 2a ustawy o PIT oznacza objęcie niższym 250 zł ryczałtem wprost (a nie poprzez interpretację przepisu) udostępnienia pracownikowi elektrycznego samochodu do celów prywatnych oraz samochodu napędzanego wodorem. Takie rozwiązanie – tj. polegające na stosowaniu do nich, a także do samochodów z niewielkimi silnikami spalinowymi niższego ryczałtu w wysokości 250 zł (a nie 400 zł)  – ma też promować wdrażanie w firmach pojazdów bardziej przyjaznych środowisku.

W przeciwieństwie do środowiska naturalnego oraz fiskusa, które powinny skorzystać na zmianach, raczej nie będą one korzystne dla większość pracowników korzystających obecnie z firmowych aut na własne potrzeby. To dlatego, że przeważająca liczba samochodów w firmowych flotach w Polsce to pojazdy z tradycyjnymi silnikami spalinowymi, o mocy większej niż 60kw (tj. ok. 82 KM). W konsekwencji gros pracowników będzie płacić PIT według wyższej kwoty ryczałtu w wysokości 400 zł. Jednak z upływem czasu, jeśli przedsiębiorstwa zaczną przechodzić na transport ekologiczny, te niekorzystne z punktu widzenia zatrudnionych proporcje zapewne stopniowo będą się zmieniać. Zmiany przepisów, o których mowa, mają wejść w życie 1 stycznia 2022 r.